zufrada herkeşden sonuraya galdım kı

Özlemin garşısına oturayın

ne mümkün gardaşım

başımı galdırdım mıydı

dayısının ğızı

gözümün içine içine bakıp duru

“bakan-tığlayan olur,

gören-mören olur”

..

“el var eşik var

elalem ne der” demeyo

bırak eli,

bobasını file dakmayyo

fira[1] beni kesiyo[2]

ele avradını …

“zufrada, herkesin içinde bö(y)le,

demek; tehnede mehnede ıras getirse

çim-çiğ yeyip atıvıcak adamı

ele ezzatını ele!”

 

ben sovuk sovuk terleyoruyun

onun kimseyi dakdığı-makdığı yok

ele valla billa, vay anasını

gözleri; gocası asgerden gelmiş

yeni ğelin gibi

            ıldır ıldır,

yüzü gülüyo hemi de nassı

yanakları günden yanı almanın

yeni al düşmüş domatiz gibi

huna bakmayan deyon

ho taraflara bakıyon

 

bakıyon ya

iki de bi[3] “-abi-mabi” ayaklarıynan

aklı sıra beni cerbediyo[4]

..

onu geşdim,

            bobasının  heş “çüüş!” dediği yok arkadaş

bu nası garnı mez(h)ebi genişlik,

            anlayan beri ğelsin,

gerçi adam neydivisin

gızı gudurmuş

azmışlığı ele aldıysa

 

“at sabısına ğöre kişner” yalan deği töbossun

depesine indirilecek bişi(y)

Kel Ağanın Hacça

 

Kel Ağanın umurunda deği

emme Haçca,

beni kendine bakmaya mahkım ediyo

olmadı hiş başga yerde yoğumuş gibi

taa benim öğümden ekmek alıyo,

olmadı duzlug isdeyyo

tada da olmadı veriyo gerisin-geri

dadından yarlıyo mubarek

bi de şirinleşiyo kuu… aklım şaşcak

sanki; ben ona havasın

“bobam mar”,

başgaları var file demeyo

ar damarı çatlamış

gudurmuş eyicene gudurasıca

 

fira beni kesiyo

ha-bire dikizleyo

valla göz-ğöze geldikmiydi

ben bozarıyon

soluğum daşıyo

onun yüzünde, donuz derisi gerili

uruhu file duymayo

da..

benim derdim Özlem..!!!

bişiy değil de valla

aramızda “bi mazi” var sanacak

 

o farkedecek deye

yedi gat yerin dibine geçiyon

Kel Haççadan ötürü    

ötekinner görcek deye

            ben Özleme

Özlemime bakamayon bi türlü

dinine yandımın

belki Özlem de bana

“yüzüme bakmayo” deye

geçiriyo işinden,

gızgılı belki bana kimbili(r)

belki isyannarda

Allah bili(r) basıyo gayarı, küfürü

Aklıma geldikçene

beni hafakan[5] basıyo,

aah Özlem ahhh

olmazdan gedesice Kel Haçca

“valla billa aramızda bişiy yok

anam avradam ossun, iki ğözüm öğüme aksın

şartlar şart ossun desem

inanır mı acaba

..

ah Özlem ahh”

 



[1] fira/vira: sürekli, durmadan, biteviye, sürekli devamlı

[2] kesmek: kur yapmak için bakmak

[3] iki de bir, sık sık

[4] cerbetmek, cebretmek : zorlamak, mecbur bırakmak, başka çıkar yol kalmamak

cebir: zorlama

[5] hafakan/afakan: bunalma, sıkıntı

( Özlem Za- Sofra başlıklı yazı İ.ÇELİKLİ tarafından 24.08.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu