Sanmayın mutluyum içim kanıyor
Sarın şu yaramı canım yanıyorFeleğin sopası dünden tanıyor
Halimi bilmeyen mutlu sanıyor
Alnıma yapışan leke gitmiyor
Durdurun dünyayı çilem bitmiyor...
Haykırdım kaç kere kimse duymuyor
Şu kurulan düzen bana uymuyor
Doğru söyleyeni adam saymıyor
Hak yiyen mizana hakkı koymuyor
Derdi düğümleyip bağlayasım var
Durdurun dünyayı ağlayasım var...
Kime derdim desem kuru söze tok
Şuracıkta ölsem derman olan yok
Fırsat kollayıp da gizli vuran çok
Kudurmuş it gibi bilmezler ki hak
Ölmüşüm kalmışım kafa yormuyor
Durdurun dünyayı kimse görmüyor...
Şu gönül hanemiz hazan olmadan
Kurulan sofraya zehir dolmadan
Birileri gelip hesap sormadan
Verelim el ele dünya durmadan
Doğru söyleyeni kimse seçmiyor
Durdurun dünyayı sözüm geçmiyor...
Polat'ın kederi dağlara sığmaz
Ne kötü kadermiş aklım hiç almaz
Fukara gönlüne umudu doğmaz
Felek yakasına yapışmış salmaz
Yeşermez baharı ömrü sönüyor
Durdurun dünyayı başım dönüyor...
Polat Tek
07.10.2014
HEY ! ALACAĞIN NE KALDI...
