YANDI


Gönlüme ateş düştü ,içinde ruhum yandı 

Söndürmeye yetişen, su tutuştu ,kum yandı 

Gecelerde düşlerim gözlerde uykum yandı

Fırtınaya direnen limanım kuytum yandı. 


Taç yaprağıma konan ,arı yandı bal yandı 

Bülbülün ahı tuttu ,gülistanda gül yandı 

Hazana baş kaldıran, ağaç yandı dal yandı 

Aşka serenat yapan dudak yandı dil yandı 


Umutlarım ayazda,cemrem baharda yandı 

Gözlerim uzaklarda, tipide karda yandı 

Resimlerim duvarda ,aklım firarda yandı

Gönlümün zulasında saklanan yar da yandı 


Sevgiye kanat çırpan muhabbet kuşum yandı 

Değer bilmeyenlere hesap soruşum yandı 

Sevdaya baş eğmeyen mağrur duruşum yandı 

Bilmem ki bu yangına yürek nasıl dayandı .


MELAHAT ÇETİNKAYA


NOT :Şiirime sesiyle can veren çok değerli Abim Mustafa KaraAhmetoğlu 'na sonsuz tşklerim ve hürmetlerimle .


( Yandı başlıklı yazı Şiir Yürekli tarafından 11/2/2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu