Beklerken sude yâri hazana düşmüş gece Bir ayazda ısınmak söyle ne mümkün şair Yazarken kara kalem sevdayı hece hece Ne yazık hiç kalmamış bir izi aşka dair
Yalnızlık kara baht mı şairin kaleminde? Yanar korlar içinde sersefil olmuş her öz. Bazen mutluluk yazar mutsuzluk aleminde Mısralara savrulur dilden çıkamayan söz.
Nedeni belli değil, olamaz hiç bahtiyar Düşlerin ülkesinde kurulur her gün heyet. Teni solmuş gül misal onbeşlik mi ihtiyar? Bülbül figandadır hep güle ederken niyet.
Asumandan süzülüp inerken rahmet yere Kalem aşk’ı yazarken diller tutuk gönül lal. Her gün ayrı ıstırap, şair ölür bin kere Gem vurur sevdasına edemez bir kez ihlal.
Hece hece konuşup serbestle kurar ağı Şairin derdi büyük dinmez gönül sızısı. Aşk meyine yıllanır kara üzümün bağı Zamanla kavgalıdır her gün içer bazısı.
Su bile derman olmaz şairin bağrı yanık Gökte yıldızlar bile aya olmuş tek tek eş. Ne acı bir elemdir hem masum hem de sanık Haram gecelerine doğsun istemez güneş.
Hasreti çalar nağme inler kemanın yayı ’Nasıl geçti habersiz o en güzel yıllarım.' Dökülür yaprak yaprak Eylül hazanın ayı Ey benim nazlı yarim sensiz her gün ağlarım!
( Şair Ölür Bin Kere başlıklı yazı Şiirle.ŞAİRİ tarafından 14.11.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
