1 Derken...

Özdeş kelimelerin ısrarındaki o yakıcılık

Bariz bir yanılsamanın tam da kıyısında

Sığıntı ve ödlek tezahürü insan olmanın

Ve kanıksamak benliği

En derinden ve tarafsızca.

Seyrelmek zamanda

Meylederken aslına

Yoktan var olmak

Ve Yaradan’ın varlığı

Kanıksanmış sonsuzluğun ufkunda.

 

Kıt kanaat düşüngeçler ara sıra

Derken onca teferruat

Ruhun buhranlı tufanında.

Bazen ılık bir meltem

Bazen sert bir poyraz

Oradan oraya deviren.

 

Hoş bir minval şu satır aralığı

İki ucun o sırdaş yakınlaşması

Detayların ucube tasavvuru.

Derken yönelmiş yoz varlıkların tekerrürü

Eşliğinde hoyrat esintinin

Hibe etmiş varlıkları o korunaksız güruhun.

 

İvmesi bitimsiz var oluşun

Binlerce gıybet

Emsali adeta sunumu şu alemin.

Dile kolay, bir ömür

Yeri geldi mi nefis nasıl da sömürür.

Yine yeniden insan

Evrenin merkezindeki tek güç

Ezelden beri aslolan.

( Derken... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 4.12.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.