Sağ Olun Uzak Olun...
kalem ağlar mı acaba
şair susunca...
sormayın sakın !
bir ben bilirim içimdeki yangını...
çok fırtınalar gördüm de yıkılmadım
yine de duvarımı ördüm
hayatın omuzlarına dayadım baş
çok zaman akıttım
gözlerimden bolca yaş...
hayat bana
aklı sıra ders verdi
sanki sınıfta kalan
bir benmişim gibi...
akıp geçti şu ömrüm
düşe kalka yaşadım
fukara olunca insan
yanar söner ateşi
küle döner günleri
zehir zaten dünleri...
yarım yamalak tutundum
her defasında yutkundum
içim geçerken bile
umutlara bakındım...
sırtımı dayadım dağlara
dağlar bindi sırtıma
elimi verdim dostlara
dostlar sattı düşmana...
felek yandan bakarken
uzaklaştım oradan...
az gittim uz gittim
çok zaman düz gittim
karşıma çıkan engelleri
zoraki yana ittim...
kahır dolu günlerim
bırakmadı yakamı
öyle bir yapıştı ki
süremedim sefamı...
saramadım çok vakit
dinmeyen şu yaramı...
ulan !
pes etmedim işte
karşınızdayım
durmayın öyle
zehrinizi akıtın
kadeh kadeh içerim
ne var yani, kendimden de geçerim...
hey!
sana diyorum sana
gözün bende kalmasın...
ver verebildiğin kadar yük
sırtıma da alırım
paspasın da olurum
alışığım zaten
eyvallah der çekerim...
Polat Tek
29.12.2014
Kara kalem çalışması...
(
Sağ Olun Uzak Olun... başlıklı yazı
Polat Tek tarafından
29.12.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
