Elnur Rəsuloðlu (Əliyev)

Rahat buraxmayýr məni bu sual:

Görən nə edərdim, sən olmasaydýn?

Bəxtəvər olmaða tapmamýþ macal,

Bil, ölüb gedərdim, sən olmasaydýn.

Gözlərim həmiþə tox olub inan,

Üzümə gülənlər çox olub inan,

Qapanýb özümə, yox olub inan,

Ýynətək itərdim, sən olmasaydýn.

Bizim ikimizi hislər baðlayýr,

Sevgi qapýsýný pislər baðlayýr,

Cümləni həyata sözlər baðlayýr,

Cümlətək bitərdim, sən olmasaydýn.