FRANSIZ KALMAK

Bir buçuk milyonu sen katletmiþtin,

Seni kýnamadý þu yalan dünya.

Cezayir’i vatanýn ilan ettin,

Sana ses çýkarmadý zalim dünya.

Neden korkarsýnýz Ýslamiyet’ten,

On iki masummuþ muþ çizgi çizen.

Var mý sizin inancýnýza söz eden,

Sizin insanlýðýnýzdan þüphe var ya.

Senden ölen on ikiye üzüldük,

Cezayir de gülleri kanla gömdük.

Ýçimiz gibi dýþta da göründük,

Seni teselli etmeye vardýk ya.

Boðazýna kadar batmýþ canisin,

Hani var ya(!) onun gibi hainsiz.

Müslim’i cani diye bildirirsin,

Cezayir’i kana bulamýþtýn ya.

Batýlýnýn caný hep tatlý oldu,

On iki için dünya saf saf oldu.

Görün Ortadoðu kan gölü oldu,

Bizler çok çok üzüldük insanýz ya.

Unutma ki “de Goller”in var senin,

Kan ile kirlenmiþtir her iki elin.

Senaryodur on iki eylüllerin,

Bu öyle biliniyor kanlý Fransa.

Her olaydan sonra bir ülke yok oldu,

Müslüman coðrafyasý kan ile doldu.

Sebep halifesizlik yokluðu oldu,

Müslüman’ýn kaný oldu bedava.

Alman, ABD, Fransýz, Ýngiliz, Rus,

Devam salya sümük Müslim’e kin kus.

Halifesiz Müslüman olmuþ sus pus,

Artýk Ýslama’da Fransýz kaldýk ya.

Varýn hepiniz bir kiþiden olun,

Müslümanlar kazdýr devamlý yolun.

Bilin ki savunucusu HAK’týr onun,

Dualara da Fransýz kalmadýk ya.