doydu hem de çok oldu mavinin tonuna doyalı
yeşilin en gözdesinde açtı papatyalar
gökyüzünde Anka kuşlarıydı selamlaştığı
saklı bir cennetten doğardı güneş
içi baharlarla dolu gülüşler koşardı
peşinden
şimdi…
bir hoyrat cani rüzgârın elinden oldu gidişin
feryat eder yüreğim çığlıklara boğulur
içimiz yanar kar tanesine söylenir ağıtlar
gökyüzünün sancısı ağır yaralı yürekler
ellerin yüzün masum çiçeğim
gülüşün kadar büyüyecektin
hayallerin sevdaların olacaktı
çiçek kokulu yüreğinde
şimdi…
sen meleğim rahat uyu mekanın cennet olsun
ardından gözü yaşlı bağrı yanıklar bıraksan da
melekler saracak seni pamuklara
toprağın koynunda uyuyacaksın
derin ve günahsız saflığınla
korkma sakın üşüme
biz yüreğimizde saklayacağız
sonsuz olacaksın
içimizde
şimdi
ve
sonra…
Vildan Çalışkan KILIÇER