GÜNEŞ  ISITTIKÇA ERİYOR  *KARLAR*  




Güneş ısıttıkça eriyor karlar ,izleri vardı  yerlerde
Ve komşumuzun her kahve içtikten sonra 
Fal baktığı fincandaki izler  gibi

Toprak kokuyor her yer ıslak ve nemli 
Köprü altında bir çocuk kıvrılmış uyuyor yorgun ,çok yorgun 
Saçları;
Karışık kirli ,sümüğü yüzünde burnunda kurumuş elleri çok kirli 
Üstü başı perişan ,
Elinde yerden alıp öpüp başına koyduktan sonra yerken o küflü ekmeği 
Uyumuş zavallı çocuk ,
Köprü altında elinde kutsalı ekmeği ve adı üstünde ,çocuk 
O ekmeğin küflü olduğunu hiç bilmiyor annesi yokmuş 
O na hiç kimse söyleyememiş ,sakın onu yeme çocuğum diye ,
Martılar çocuğa çok üzülüyor çığlık atıyor ,
Hiç kimse duymuyor .
Hiç kimse görmüyor .
Yalnız ve kimsesiz ,bir çocuk 
Gündüz yağmur ıslatmış ,
Kışın yağan karlar üzerini örtmüş sokaklar doğurmuş .
Annesi yok babası yok ,
Anladım sokaklar/da annem gibi çocuk doğuruyormuş ..
Benim gibi küçük bir çocuk elinden tutan annesi de yok 
O"  bir çocuk uyumuş köprü altında kimsesiz yalnız ve yorgun .

Besbelli onu sokaklar doğurmuş  sokakların çocuğuymuş
O" daha bir çocuk  ,benim gibi küçük  bir çocuk ......./




*nurcan*





( Güneş Isıttıkça Erıyor Karlar başlıklı yazı **nur** tarafından 6.03.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu