hüzün kuşuydu O bana geldi gönül pencereme kondu
beni baştan başa aşka koydu
benliğimi çekip benden aldı kimliğimi aldı
senliğini verdi
hüzün kuşuydu O bana
uçtu bir gün geldi yüreğime kondu
bu ne mutlu bir sondu
aldım onu yüreğime sevdim hem de ölesiye
sanki zaman dondu
yüzümde tebessüm gözümde umut vardı
yüreğimde heyecan canımdan öte bir can vardı
içimde bir bahar saklıydı onunla seyrana çıktı
içimde bir aşk vardı onunla galeyana geldi
O geldi ziyaret etti kalbimi
kendi gitti kalbimden ama aşkı kaldı
onadır hitabım şimdi onadır serzenişim
Onadır özlemle seslenişim, esişim
kalakaldım sen içinde, üstüm başım sen içinde
kalakaldım sen içinde, aklım fikrim, işim gücüm,
üstüm başım sen içinde yüzüm gözüm
yazım güzüm sen içinde cennet yüzlüm
papatya kokulum küçüğüm
aşkından çöle döndüğüm
kuruduğum çatladığım döküldüğüm
onsuz öldüğüm
onunla ömrümü böldüğüm
hüzün kuşuydu O
gagasında bir kırık terane vardı hep soluğunda
gözyaşı...
uçtu geldi yüreğine kondu en sevdiğim melodi oldu
ellerimde ellerin olsun istedim
gözlerimde gözlerin yüreğimde yüreğin...
bende sen olsun istedim sende ben olsun
diledim
sen bana hüzün kuşuydun
ben sana masmavi bir gökyüzü
süzülüyordun bende üzülüyordum sende
havam yok bugün rezil bir kıvamdayım
sağanaklarım var içime dökülen
her ne varsa yüreğimde alıp götüren
istemem set olmasın hiç kimse
bu göz yaşı seli beni de alıp gitsin keşke
gri bulutlar kapatmış dört bir yanımı kim ne
etsin canımı
hüzün kuşuydu
O bana uçtu bir gün benden çok uzaklara
kaldım ardında kör kuyulara
düştüm yerlere kalkamadım ayağa
hangi sokakta ararım ben onun ayak izini
hangi rüzgarda bulurum kokusunu
hangi şehirde yaşarım onu
hangi ömürde bir daha severim onu
bir kuştu O, hüzün kaplı
yüreğime şimdi ayrılık hançeri saplı!