Yurdum insanını izliyorum bir ıssızda.
Onlar kör ben sağır.
Bir telaşla,
Ellerinde naylon çiçeklerle.
Cenazesine plastik aşklarının.
Koşturuyorlar.
Bir bankta çifter çifter.
Çocuklar yağmur taneleri yüzlerinde.
Bir adam ekmek kesikleri yüzünde.
Ve mutluluğu son ses bulmuş bir tayfa geçiyor.
Siyah filmli camlarda yüzleri birer hayalet.
Bir adam görüyorum.
Yüzünde hiddet.
Bir anne feryadı semada.
Ben körüm onlar sağır.
Issızlığa düşüyorum.
Yağmur sesi.
Ezan sesi.
Bir anne sesi martı çığlığı kulaklarımda.

Ben hem kör hem sağırım yurdum insanı gibi.

( Yurdum İnsanı başlıklı yazı Mecaz Adam tarafından 14.04.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.