GÖNÜL 
Gönül, aç gözlüsün niye doymadın
Bu senin vaveylan boşuna gönül
Bulduğun nimeti kısmet saymadın
Bilmem ne gidecek hoşuna gönül
 
Anlamadım coştun derdin ne yine
Hep heves eyledin kaval Ney’ine
Yâd güler eğlenir senin neyine
Bakma elalemin coşuna gönül
 
Bilirsin feleğin pençesi şahin
Hep isyan hep heves geçti tarihin
Ömrünce gülmeyen kara talihin
Gel ümit bağlama kuşuna gönül
 
Methiyeler dizip övdün olmadı
Hırsından dizini dövdün olmadı
Kerem Aslı gibi sevdin olmadı
Vuruldun gözüne kaşına gönül
 
Bitmedi isteğin geçmez hevesin
Boşuna harcarsın tatlı nefesin
Çözemedim seni taş mısın nesin
Kuruldun dağların başına gönül
 
Gel razı ol gönül pay’ı hissene
Aza kanaat et mutluluk dene
Olmazsa duayı unutma yine
Kan doğrama ekmek aşına gönül  

( Gönül başlıklı yazı Evreni tarafından 1.05.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu