Online Üye
Online Ziyaretçi
BEN HEP ÖN SIRADAYDIM
Ben en ön sıradaydım ilkokulda,
Şöyle kara tahtanın tam karşısında.
Gözlüğümdendi belki öğretmenin,
Geç yavrum oraya deyişi, usulca,
Yani arkadaşların bücür dediği kadar,
Boyum kısa değildi aslında .
Ben hep ön sıralardaydım,
Lisede okul önünde
Kız arkadaş yüzünden
Öğle arası çıkan kavgada.
Sallanan bıçakta değil de,
O yeşil gözlerin başkasına baktığına
Şahit olup gönülden yaralandığımda
Ben hep ön sıralardaydım
Sağ sol çatışmasında.
Niye kavga ettiğimizi bilmeden
Ezberletilmiş cümlelerle yolda yürürken,
Polisin müdahalesiyle çil yavruları gibi
Sokak aralarına dağıldığımızda
Ben hep ön sıralardaydım
Sevdiğimle oturduğum nikah masasında
Ve hayatımı söndüren beni benden alıp götüren
O kazadan sonra Gül’ümün
Cenaze namazını kılarken
Çocuklarım üzülmesin diye
Saklamaya çalıştığım gözyaşlarımla
Mahallenin o eski cami avlusunda
Ben hep ön sıralardaydım ya
Ölünce de değişmeyecek kaderim
O soğuk musalla taşında….