Ölümü herkes tadar

 

 Sağlam,hasta, yatalak, fark etmez genç ihtiyar

 Hayatın cilvesi bu, üzülür her bahtiyar

 Ne kadar da sevilse, terk edilir bu diyar

 Mutlaka öleceksin, yaşasan da bin sene

 

 Ölümü herkes tadar, ölür can da insan da

 Yüksek kaleye çıksan, sağlam yerde olsan da

 Gelip seni bulacak, beklemediğin anda

 Kaçsan da gizlensen de, ölüm konar ensene

 

 Yok bunun başka yolu, her lahza bitiyorsun

 Doğduğun günden beri, yoldasın gidiyorsun

 Gördüğün bir seraba, malım mülküm diyorsun

 Onlar seni kurtarmaz, Allah’a güvensene

 

 Fazla uzakta değil, son durak şu ilerde

 Yolculuk noktalanır, seçmediğin bir yerde

 Nerede annen baban, nice dostların nerde?

 Dostların buradaydı bir çoğu geçen sene

 

 Mikdadi en kötü şey, unutmaktır ölümü

 Ölümü unutanlar, mubah sayar zulüm’ü

 Ölüm bağladı benim, ayağımı kolumu

 Ölüm seni kolluyor, sen de ona dönsene

 

 Mikdat Bal

( Ölümü Herkes Tadar başlıklı yazı Mikdadi tarafından 7.06.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.