Ey gönül!

 

Çıkışı yok bir yola nasıl düştün ey gönül

Kanadını kırdılar, uçmaya mecalin yok

Geri dönüşün de yok neden şaştın ey gönül!

Girdin bir labirente, kaçmaya mecalin yok

 

Arap saçına dönen, gizemler çözülür mü

Kendi düşen ey gönül,  ağlayıp üzülür mü?

Kaderin değişmez ki, yeniden yazılır mı?

Bu çıkmazda yolunu, seçmeye mecalin yok

 

Adın da unutuldu, seni hiç kimse anmaz

Ansa da kimse senin, yandığın gibi yanmaz

Artık bülbüller  bile dalına gelip konmaz

Gonca gülken yolundun, açmaya mecalin yok

 

Ne oldu sana böyle garip görünüyorsun

Kalmadı böbürlenmen, ne de geriniyorsun

Havalardan inmezdin, şimdi sürünüyorsun

Kendi memleketine, göçmeye mecalin yok

 

Gülleri deremedin, dikenlere takıldın

Düşünmeyen kafanla yerden yere çakıldın

Sevda cehenneminde, odun gibi yakıldın

Candan geçtin canandan geçmeye mecalin yok

 

Ozan Mikdadi

( Ey Gönül! başlıklı yazı Mikdadi tarafından 9.06.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.