Online Üye
Online Ziyaretçi
BEN SANA HİÇ GÜL VERMEDİM
Ben sana buluştuğumuzda
Niye mi hiç gül vermedim?
Gül güzelliğini görüp,
İncinmesin , hayata küsmesin dedim,
Hem kıskançlıkla dikenini eline batırsa,
Söyle , kendimi nasıl affederdim!
Ben senin yanındayken,
Niye mi seninle hiç gülmedim?
Dünyamı aydınlatan gülümsemene,
Ben değil kuşlar eşlik etsin istedim.
Hem bu güzel melodiyi yanlış seslendirirsem
Söyle, kendimi nasıl affederdim!
Ben senin yanındayken,
Niye mi çok konuşmadım?
Dilinden dökülen inci tanelerini,
Çünkü; ben hep yüreğimle topladım,
Hem olur da lafa dalar yere düşürürsem,
Söyle ,bu ihaneti gönlüme nasıl anlatırdım!
Ve beni terk ettiğin günden beri,
Yalnızlığın uluyan koylarında,
Elimde demet demet güller,
Dudağımda sahte gülüşler,
Dilimde olur olmaz sözler…
Ben seni niye mi
Eskisi kadar çok sevemedim?
Bu yüzdendi ya beni bırakıp gidişin .
Seni eskisi kadar sevemezdim, be sevgilim!
Çünkü ben benliğimi , beni bırakıp
Sen olduğum günden beri,
Hayatı da
seni de sen olarak sevdim