Yaşarken binlerce can ile insan

Ayrı yollar gönüller anlaşılmaz lisan

Tek yürek olmaz iyiliğe, şer ile olur bazen

Baktım ağladım durdum ağladım kaldım ağladım

 

Gönül bahçesinde yetişir güller vermez bir deste

Biter cümle dertler sıkıntılar inan bir gülüşte

İyiliğe varmaz ayaklar bazen yürür aheste aheste

Baktım ağladım durdum ağladım kaldım ağladım

 

Tevhitle Kur’an ile yolda yürümeyen Müslüman

Ümmet düşmüş tefrikaya, zalim birlik beraberlikte

Müslüman tefrika da çeker feryat duyulmaz aman aman

Baktım ağladım durdum ağladım kaldım ağladım

 

Sinelerde kor alev yanar söndürecek su mu yok

Sorular vuslat ile buluşmaz vuslata yol yok

Alev söndürür desem de yazıktır canlara duyan yok

Baktım ağladım durdum ağladım kaldım ağladım

 

Okyanusları aştı Kuran İslam, 

âlemi nur sardı değildi ortalık duman

Onu taşıyanlarda Müslümandı,

 vardı sanki başka başka bir iman

Dilinde adımında nefesinde anında düşmezdi,

 zikriydi Kur’an

 Düşündüm baktım ağladım durdum ağladım kaldım ağladım

 

Kul Mehmet’im derim kalmadı yüzümüzde bir tebessümler

Gökyüzünde rahmet ile yeryüzüne elbette inmez melekler

Fakir kuru tahta döşek,

 zengin kuş tüyünden döşek yataklarda yatar

Baktım ağladım durdum ağladım kaldım ağladım

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

( Baktım Ağladım Durdum Ağladım başlıklı yazı kul mehmet tarafından 22.06.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.