Necip Fazıl
Kısakürek
“Aşk korkuya peçedir, korku da aşka perde,
Allah'tan nasıl korkmaz, insan Onu sever de...”
(Aşk Ve Korku; Antoloji Com)
Şiir korkumu Necip Fazıl Kısakürek’le buldum
Ve şiir sevgimi yazarak aradım
Bütün şairlerin kanında
Necip Fazıl Kısakürek’in düşünsel karşısında
Şiirimi yazan bütün şairler
Şairliğimi yaratan Necip Fazıl Kısakürek
Bütün şairlerden korkarım
Necip Fazıl Kısakürek’in karşısına çıkarım
O’nunla savaşımın şiirini yazarım
Korkuya karşı kalkanım
Aşka karşı perdem
Bütün şiirleri severim, ancak ulaşırım
Yazarken sevmem kayırmam
Sonra bütün şiirlerden ayrı tutarım, yeni bir şiirle öldürene kadar
Necip Fazıl Kısakürek’in kanında
Yaşanan zamanın anında
Necip
Fazıl Kısakürek, Kaldırımlar
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.”
Bense sokakta
bile değilim, haddim bile değil
Kendi halinde
yanan halkın içindeyim
Bizi harlayan
teknolojinin ışığında
Yanıyorum arkam
önüm bir sobe
Beni yetiştiren
düşünce iklimimi yedim bitirdim
Ne yürüyorum ne
döne biliyorum
Alı koyamadığım
şey sadece düşünüyorum
Şair olarak seni
düşündüm
Evrensel düştüğüm
yerde senin kalktığını gördüm
Sokaklar caddeler
geçildi
Kaldırımların,
seni karanlığa götüren kaldırımların
Şahane tabuları
dikildi
Metropollerin muhteşem
açılışında
Seni bekleyen hayal
beni gömmek istedi, senin yanına
Şimdi bu
satırlarla diri yanına yattım
Hissediyorsun beni
biliyorum
Seni bekleyen
hayali gördüğün şeyde
Yürüyen merdivenlerde
Şairliğinin ufkunda
Şiirlerinin satırlarındaki
ahenginde, ruhunun düşen katmanlarında
Sağ ve sol
yanında bedeninin sarhoş yalpalanmasında
Kavuştun hayalinde
olsa da
Yürüyorlar yürüyen
merdivenin her basamağında
Kendilerine özel
döşeyen kaldırımları gündüz döşeyip gece sökerek
Beni diri tutarak
senin düşüne karşı, şiirine
Necip
Fazıl Kısakürek, Beklenen
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni
Gelme, artık neye yarar?”
Şimdi beklenen
sevgilisiz bir başkalık
Sabah öldü
bütün hastanede
Bütün ampul
ışığında
Geceler renkli
yayında gündüzlerin yarasında
Artık mehlemiz
biz
Senin beklediğin
zamanda
Hazır mezarımızdan
ruhumuza baskılandıkça
Sürünürüz metanın
üzerine
O kadar
paramızla
Şipşak dokunmatik
aşklarımızla dizilerdeyiz
Onca şiirin
kalbinde iştahımız
Okunur başkalıkta
Başkalığımızın
başkanını seçemeyiz
Hepimiz başkayız
Bekleyecek
hiç yanımız kalmadı
İçimizde hasediz
yalancı sevdalarımızla
Vazgeçtik
gerçek sevdadan
Yalnız kendimizi
bıraktık bulunduğumuz yerde
Kendimize aşık
yanımızı
Çıkılmaz ve
inilmez bir kalede
Yalnız uydularla
iletişimde
Teknolojik
yansımalarla yanılsamalarımızda ki bırakılan yerde