Bir yetim bakışı düştü bayrağa
Kâlû belâ'dan beri büküktü boynu
Yüzlerce gül açtı gömdükleri toprağa
Dikeninde titreyen bir can vardı
Eyvah! Yine…
Yer gök kardeş kanına mı bulandı?
Oysa güvercinler kadar hürdü insan
Gecenin ışıklı ahenginde dans ederken yıldızlar
Güle oynaya koşuşuyordu çocuklar
Yalan kokan rüzgârları kim savurdu şimdi?
Fitne böceklerini salıp ortalığa
Hangi yürekte pusuya yatmıştı hain kurşunlar
Bir masum feryadıydı kahkahası
Bin yıllardır doymamış kana
Vampirler ülkesinin maskeli tacirleri
Dolarlarca nifak biriktirmiş gizli odalarında
Sürmüş asrın yeni canilerini pazara
Heyhat!
Dolmamış mıydı yüz yıl öncesi çilem
Ey zebun olmuş varlığım
Eğlenmek gülmek hakkın değil
Sana yakışır ancak bencilliğindeki elem
Döküldükçe pıhtılaşıyor kan
Aktıkça sızlıyor sabilerin teni
Cennet yolcularının makberinde secdeye varmış şehitler
Bembeyaz bir bulut gibi ak paktır kefeni
Oysa kardeştiniz aynı yaratana âmin derken
Hangi kâfir açtırdı bu derin mezarları
Tarih tekerrürden ibaretken
Bir yetim gözyaşı döküldü bayrağa
Kâlû belâ'dan beri rabbine yeminli
Önce yandı ateşi bağrımda
Sonra güller açtı gömdükleri toprağa.
Şükran Gülcenaz AYDOĞAN
(
Yetim Bakışları başlıklı yazı
Şükran Aydoğan tarafından
15.08.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.