Yaþlý cadalozun yaþ günümde beni yalnýz býraktýðý gün, altmýþ beþinci yaþýmý tamamlayýp altmýþ altýma girmiþtim. Yeni yaþýma ikimiz arasýnda biz bize bir kutlamayla girelim istedim. Evet! Bu masum isteðimi zehir ederek çekti, gitti, Allah'ýn belasý! Üstelik, önce olur dediði halde sonradan su koyuverdi.

Martýn biriydi. Dedim ki, "haydi gel, gidip bankamatikten benim üç aylýðý çekelim. Sonra da lüks bir restorana gidip dört baþý mamur bir masa kurdurup bir þiþe þampanya açtýralým. Þef garsona, benim yaþ günümü kutladýðýmýzý, küçük bir pasta hazýrlatýp, üstüne bir mum koydurtarak getirmesini söyleyelim. Restoranýn müzik setinde de Aydýn'dan Mutlu Yýllar (Ýyiki Doðdun) þarkýsýný çalmasýný isteyelim."

Ne güzel, "Olur!" demiþti.

Çýkmak için hazýrlandýk. Gideceðimiz restoranýn havasýna uygun en þýk kýlýklarýmýzý giyindik. Kýrk yýl evvel ilk evlendiðimizde yaptýðýmýz gibi el ele tutuþarak çýktýk evden; pek mutluyduk.

Evimiz Beyoðlu'nun Cihangir Mahallesi'ndeydi. Ýstanbul'u bilenler bilir; Cihangir'den Taksim'e gitmek, minare tepesine týrmanmak gibidir. Bizim evden Taksim'e çýkmak için de meþhur Kazancý yokuþunu týrmanmak gerekiyordu. Nefes nefese kalsak da, dura kalka týrmandýk. Dönerci büfelerinin önünden dolanarak Ýstiklal caddesine girdik.

Maaþýmý her zaman, yatýrýldýðý bankanýn Ýstiklal caddesinin hemen baþýndaki þubesinden çekerim, gene öyle yapacaktým. Bankamatik önünde on, on iki kiþilik kuyruk vardý, kuyruðun en gerisine eklendik, beklemeye baþladýk. Bizim hemen ardýmýzdan on sekiz yaþlarýnda serseri kýlýklý bir oðlan da eklendi sýraya. Baktým, pek bir çakala benziyordu; bir yankesiciliðe maruz kalmamak için ceplerimi kontrol altýna aldým.

Hemen önümüzde yetmiþli yaþlarýnda bir süslü kokana vardý; beklerken benim cadalozla süslü kokana muhabbeti öyle bir koyulaþtýrdýlar ki, neredeyse ahret olacaklar. Ne olurlarsa olsunlar, beni ilgilendirmez; ama, kalkýp da, süslü kokanaya benim yaþ günümü kutlayacaðýmýzý söyleyerek,

"istersen sen de bize katýl ký'ýzz!" deyiverince, benim þalterler bir anda attý.

Süslü kokana da demez mi, "ay, ne güzel olur ký'ýzz! Ömrü hayatýmda hiç bir yaþ günü kutlamasýna katýlmadýydým," diye.

Yeminle söylüyorum, ense kökümden saçlarýmýn köküne kadar kafamda mevcut tüm kýlcal damarlarýmýn patýr patýr patladýðýný, beynime kan sýçradýðýný sandým; yani, tepem öyle attý. Kýzgýnlýðýmý bastýrmaya çalýþarak kývranmaya baþladým. Bana doðru bir baksa, kaþ göz iþareti filan yapacaðým, ama ben var mýyým, yok muyum, umurunda deðilim. Sohbetleri baldan tatlý!

Benim cadaloz kadýna pek acýdý. "Hakketen mi ký'ýzz, hiç mi katýlmadýn? Tuh tuh tuh..."

"Katýlmadým valla! Alnýma öküzün biri yazýlmýþ, elli sene boyunca onun öküzlüðüne katlandým. Ne yaþ günü, ne akraba düðünü; beni bi kere olsun insan arasýna çýkartmadý öküz!"

"Vay öküz vay! Esaslý bi öküzmüþ hakkaten!"

"Hakkaten öyleydi valla!"

"Vah! Vah! Vah! Tuh! Tuh! Tuh! Hepsi öyle ayol! Öküzlükte bir birleriyle yarýþýr, öküz oðlu öküzler!"

"Yarýþmasýna yarýþýrlar da, benim öküze eriþemez hiç biri!"

"Öyle deme, öyle deme! Ne öküzler var el alemde daha! Benimki de masasýndaki sürahiye kolunu uzatýp da bir bardak suyu kendi koyup içmez, baðýrýr ta öbür odadan, haným, bir bardak su ver þuradan, diye! Þimdiye kadar kendi iþini kendinin yapmýþlýðý yoktur öküzün!"

Cadalozdan iltifatlar duyacak deðilim ya, elbette ki, kin, nefret kusacak! Süslü kokana ise benim cadaloza gazý verdikten sonra baþladý geri çekilmeye:

"Yo... Bak o konuda benim öküz baya bi maharetliydi! Kendisi suyunu içer, kendisine çay demleyip koyar içerdi; hatta, kendi kahvesini yapýp içtikten sonra kendi falýna bile kendi bakardý... Öyleydi yani... Bi de her yemekten önce illa ki, otururdu mutfak tezgahýnýn kýyýsýna, o hýyarý, domatesi, biberi, soðaný, tek tek nohut büyüklüðünde doðrayýp içine halis zeytinyaðýný, sirkesini, limonunu kataraktan bi çoban salata yapardý ki, onun suyuna banýp banýp yemekten, yanýnda baþka yemek istemezdin yani!"

"Benim öküzde nerde o kabiliyet! Hiç unutmam, benim büyük kýza hamileyken bulaþýktan midem bulanýyo diye, hadi ben yýkayývereyim bu defalýk, diyerekten bi bulaþýk yýkamaya kalkýþtýydý da, bütün kapkacaðý krem deterjan diye margarin yaðla sývadýydý; neymiþ, kaplarý aynýymýþ da, ondan için margarini deterjan sanmýþmýþ, öküz!"

Ta otuz sene evvel olmuþ hadiseyi anlatýyordu. Bir insanýn sabrý bu kadar da zorlanmazdý ki! Sinirden patlamak üzereydim!

Süslü kokana burada da kendi öküzüne toz kondurmamýþtý.

"A... Bak o konuda da benim öküzün hakkýný yiyemem valla... Ev iþi dendi mi pek bi kýlýbýk kesilirdi. Elli senede bi kerem bile ellerimi bulaþýða, çamaþýra deðdirmiþliðim yoktur. Lavaboda bir kirli kap koymazdý. Banyoda bi'tane kirli tutmazdý, hemen yýkardý, asardý, kurutup ütülerdi. Ne zaman çamaþýr makinesi icat oldu, gitti alýp getirdi. Ne zaman bulaþýk makinesi icat oldu, gitti, alýp getirdi. Her bi'þeyin en son teknolojisini doldururdu eve rahmetli!"

Süslü kokana rahmetlisini övdükçe benim cadaloz beni kötülemek için laflar üretiyordu.

"Nerde öyle öküz bende a kardeþ? Bundan on sene evvel emekli olunca, emeklilik ikramiyesiyle bit pazarýndan ikinci el bir merdaneli çamaþýr makinesi ile bulaþýk makinesi alýp geldiydi de, hala onlarý kullanýyorum. Ondan önce her þeyi elle yýkamaktan yýldýðým için, onlara bile þükrede ede pek sevindiydim. LP, LSD diye bir çok televizyon çýktý, ama ben hala ilk evlendiðimizde aldýðý o koca götlü otuz yedi ekran siyah beyaz televizyonu kullanýyorum vallahi!"

Süslü kokana da artýk kendi öküzünü býrakýp benim hakkýmda ahkam kesmeye baþlamýþtý.

"Al birini, vur ötekine ayol! Benimki öldü gitti de, valla, pek bi'rahata kavuþtum. Emeklilik maaþýný bana baðladýlar da, alýp alýp bi'güzel yiyorum þimdi. Baþýmý alýp alýp gidiyorum, bir ay oðlumda, bir ay kýzýmda, ne karýþaným var, ne görüþenim, gezip tozuyorum... Ýnþallah bir an önce seninki de rahmetli olur da, sen de huzura kavuþursun!"

"Ýnþaallah!"

Yok artýk! Cinayet denilen þey bunlardan çýkmaz da, neden çýkar?! Allah'tan bankamatik sýrasý geldi de çenesini tutarak parasýný çekmeye yoðunlaþtý; yoksa, az kaldýydý, iki tane çakacaktým artýk!

Benim arkamdaki serseri kýlýklý oðlanla benim arama bir baþka serseri kýlýklý oðlan gelip girmeye kalkýþtý. Sýradaki oðlan hemen itiraz etti.

"Hop, dedik! Herkes gibi sen de kuyruðun sonuna geç!"

Gelen oðlan külhanlaþarak, "benim sýram burasýydý! Çiþimi yapmak için gittim, geldim!" deyip sýkýþtýðý aralýktan çýkmamak için diretti.

Sýradaki oðlan da onu sýradan savurup atmak istedi, derken baþladýlar küfürleþmeye; o onun anasýna basýyordu kalayý, öteki onun bacýsýna!

Süslü kokana parasýný çektikten sonra çantasý içinden çýkarttýðý cüzdanýna bir güzel yerleþtirip, cüzdaný da yeniden çantasýna sokup, çantanýn uzun kayýþýný kapkaççýlarýn kolay kolay çekip alamayacaðý bir þekilde boynundan ve kollarýnýn arasýndan geçirerek, benim cadalozun yanýna geldi. Bankamatiðin baþýna ben geçtim.

Küfürleþen iki serseriden biri cebinden bir çaký çekip ötekini býçaklamaya kalkýþtý. Býçaklanmaktan korunmak isteyen oðlan hýþýmla süslü kokananýn arkasýna sinip, çekiþtirerek onu eli býçaklý oðlana karþý siper olarak kullanmaya baþladý.

Süslü kokana o çekiþtirmenin gücüyle kýç üstü düþünce, onu siper edinen oðlan kaçarak uzaklaþtý.Eli býçaklý oðlan da, "kaçma ulan þerefsiz!Erkeksen dur da dövüþelim!" diye baðýrarak onu kovalayarak uzaklaþýp gitti.

Süslü kokana düþtüðü yerden toparlanmaya çalýþýrken çantasýnýn aðzýný açýk görünce hemen içine baktý, sonra kýyameti kopardý. "Cüzdaným! Cüzdanýmý çalmýþlar! Serseriler cüzdanýmý kapýp kaçtý! Yardým edin! Ýmdat!"

O anda duyduðum m utluluðu anlatamam. Serseri oðlanlara koca bir "aferin," yolladým içimden. Üç aylýðýmý çekip bankamatik kartýmla birlikte bir güzel pantolonumun cebine sokuþturdum. Etrafta kap kaç yapacak bir tip olmasý ihtimaline karþýn elimi de cebime sokup paralarý avuçladým.

Benim cadaloz üstüme saldýrmaya baþladý. Kolumdan, yakamdan çekiþtirerek, "kadýncaðýzýn cüzdanýný çaldýlar, görmedin mi? Koþ yakala þunlarý!"

Kafayi iyice üþüttü bu kadýn! Ona, "Ben yolda yürürken nefes nefese kalýrken, iki tane on sekizlik delikanlýyý nasýl yakalayabilirim? Hem yakalasam bile civan gibi iki oðlanla nasýl baþa çýkarým? Hemen þuracýkta, Beyoðlu Emniyet Amirliði var. Gitsin, derdini orada anlatýp þikayetçi olsun. " diyerek karþý çýktým. "Haydi gidelim biz! Restoranda benim yaþ günümü kutlayalým!"

Yaþ günümü mü? Bu yaþlý cadalozla mý? Mümkün mü?

"Yaþýný mý, kurunu mu, neyini kutlayacaksan, git kendi baþýna kutla, öküz herif! Ben arkadaþýmla Emniyet Amirliðine gidip ona yardýmcý olacaðým!"

 Evet, iþte böyle! Yaþlý cadaloz, yaþ günümde beni böyle yalnýz býraktý.