Çıplak Tene Giyilmiyor Ayrılık
şehir mi zalim, biz miyiz şehri zalim kılan
şafaklar mı renksiz, biz miyiz renkleri solduran
sokaklar mı yorgun biz miyiz sokakları yorgun kılan
hevesim soğruldu
şevkim zeril zebil
daha hala bu hayatın acemisiyim
hala bu düzenin çömeziyim
kan revan içinde hep kabuk tutan yerlerim
delik deşik, aldığım her nefesten ciğerlerim
vazgeçtim bu savaşın tarafı olmaktan
formalite icabı hayatlardan…
bu keşmekeşin içinde
‘içine hayat çekmek değil kolay’
bu toz dumanın içinde
kendini bulmak değil kolay
daha hala bu hayatın acemisiyim
hala bu düzenin çömeziyim
hevesim soğruldu
şevkim zeril zebil
yıldırılmış bir halde savruldum sokaklara
sokaklar mı yorgun biz mi sokakları yorduk
bin pişman bi düşman..
hep devrik cümleler kurdum
farkı yok hiç cendereden , yaşarken tabuta kondum
benden başka duyanım yok
benden başka bilenim yok
kendim bile bana tahammül edemezken
bağırsam kime ne faydası var
çıplak tene giyilmiyor ayrılık
dünle birleşince daha da artıyor ağırlık
şafaklar mı renksiz, biz mi renkleri soldurduk
yoksa hep mi ebedi huzurdan kovulduk!?
(
Çıplak Tene Giyilmiyor Ayrılık başlıklı yazı
Cihangir Orkun tarafından
21.11.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
