Kaybolup gittin birden,bana bile sormadın

Ayrılık vakti geldi,o anın kıyametliydi

Günlerce neden durdun,hasretliğe yormadın

İşte o zaman dendi,bu kalp emanetliydi

 

Sen sokağa çıkmadın,ayakkabı giymedin

Kan revanın içinde,boyun bile eğmedin

Zalim arkandan vurdu,güneş yüzü görmedin

Ayrılık vakti geldi,o anın kıyametliydi

 

Koyu bir yaz ayazı,düştün sen yüreğime

Üşüyordum yar sensiz,duam hep meleğime

Toprak atamaz oldum,sebepse küreğime

İşte o zaman dendi,bu kalp emanetliydi

 

Sensizlikten sessizlik,girdi hep birbirine

Dişlerim kıcırdayıp,çarpardı birbirine

Mezarını kazdılar,inan çok da derine

Ayrılık vakti geldi,o anın kıyametliydi

 

Müthiş bir rüzgar olup,yalayarak geçerken

Zemheri vurgununda,sevdaları seçerken

Çokta beter yorgundun,bensiz sular içerken

İşte o zaman dendi,bu kalp emanetliydi

 

Doğuyor şakağıma,ilkbaharın kışları

Kapatır kapıları,o yarin bakışları

Dışarıdan yakıyor,o gözün akışları

Ayrılık vakti geldi,o anın kıyametliydi

Bahattin Tonbul

17.3.2012

( Ayrılık Vakti başlıklı yazı alacalı tarafından 27.10.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu