MAZİYE ÖZLEM
Kuşlara
özenip de kanatlanıp uçmazdı
Kibir
ile yürümek utanç ardı eskiden
Hainlik
bozkırında bin bir çiçek açmazdı
İhanetin
dağları boran kardı eskiden
Kalleşliğe
af yoktu kafaya yazılırdı
Edepsizlik
yapınca dost düşman bozulurdu
Değerlerin
ölçüsü ahlaktan süzülürdü
Üçkâğıtçı
yaşamak daha zordu eskiden
Dil
özden konuşurdu para adam ekmezdi
Adalet
hakka idi rüşvet torpil sökmezdi
Sinir
oldum diyerek yedi köyü yakmazdı
İmanında
insanı gören vardı eskiden
Her
tarafı yamalı elbiseyle yaşardı
Böyle
sefa sürmeye yokluk bile şaşardı
Kendi
işi bitince komşusuna koşardı
Çile
içinde keyif sürmek kârdı eskiden
Problemler
çözülür kimse taraf tutmazdı
Üç
kuruş çıkar için eşi dostu satmazdı
Tükürdüyse
bir kere, ölümüne yutmazdı
Kadın
kadın gibiydi, adam erdi eskiden
Yokuşları
tırmanıp tarlasına varınca
Aynı
tastan içerdi gelin ile görümce
Fakirlik
utanırdı manzarayı görünce
Kanlar
aynı renkteydi yürek birdi eskiden
Kimse
davul çalmazdı birbirinin ardından
Haz
duyup sevinmezdi düşenlerin derdinden
Bir
somun ekmek için ayrılmazdı yurdundan
Hırsında,
Şeytanında gözü kördü eskiden
Çiftçi
Baba geçmişe ibret ile bakmıştı
Cahil
bile sineye kutsal kitap sokmuştu
Bir
tepsi tarhanaya yirmi kaşık kalkmıştı
Gözler
hep tok gezerdi mide dardı eskiden
AHMET ÇİFTÇİ (ÇİFTÇİ BABA)