Online Üye
Online Ziyaretçi
Darma duman olmuşum ey sevgili,
Beni toplayana aşk olsun,
Geçmişim kendimden geçmişim canımdan ,
Belki beni sever diye bekleyene aşk olsun,
Bir kalp kaç kere sever kaç kere
Düşmüşüm ben kendi derdime,
Düşmüşüm ben kendi telaşımın içine
Başka LEYLA ya he diyecek yürek,mi kaldı bende
Salmışım kendimi seherlerin önüne,
Bu gün bir dağ eteğinde
Bir gün talan olmuş bir viran içinde
Kaybetmişim emanet gençliğimi,
Can alıcı bir çift gözün peşinde
...............
.......................
Darma duman olmuşum ey sevgili,
Hasretin yok mu kör olasıca,yakar durur siy-nemi,
Vurmuşum kendimi halden bilmez dağların yamaçlarına
Ellerimde şişeler,
Dolanıp duruyorum dudağımda sana olan ahlarla
Unutmuşum doğduğum yerleri
Düzen tutmaz olmuş bedenim seni yüklemişim omuzlarıma
Topraklar emiyor canımı,sen dokunuyorsun sağırlığıma
Ceplerimde iki kırık papatya yaprağıyla,,,,
Yetişmeye çalışıyorum geç kalmışlığıma
Edemiyorum artık kalabalıklarda..
Tenha bir yer arıyorum canıma..
Boğuluyorum kendi nefesimin içinde,
Dar geliyor kendi canım kendi tenime....
Yorgun halsiz düşmüş bedenim peşinden
Bölünmüşüz bin bir taneye (...)
Her isminin dilime düşüşünde
Kum taneleri doluyor saç tellerime...
Her sana ihtiyaç duyduğumda..
Sancılı bir dev uyanıyor göğsümün kafesinde
Şarapnel saplıyor düşüncelerime....
...............