Denize serzeniþ

Bir deniz kýyýsýnda, dolaþtým gece yine,

Ýçimde bin bir ukde, dalýp gittim engine.

Ne þen yýldýzlar vardý, ne mehtap aydýnlýðý,

Bir tül gibi örtünmüþ, gökyüzü karanlýðý.

Yakamozlar gizlenmiþ, ýþýmaktan hevessiz,

Sanki matem havasý, rüzgârlar bile sessiz.

Mevsim kýþa dönmüþ, hava soðuktu, lakin

Üstüne hüzün çökmüþ, dalgalar hayli sakin.

Cezir vakti olmalý, sular mahzun ve garip,

Kim bilir, o da þuan, hangi dertten muzdarip?

Ey deniz! Konuþ hele, nedir kederin böyle,

Sükûta duçar kýlan, hangi çiledir, söyle?

Med ve cezir sarkacý, bir vuslat, bir ayrýlýk,

Bundan mýdýr çektiðin, deva bulmaz sayrýlýk?

Bak, kýyýda kayalar, bekliyor sarýlmaný,

Ne zaman gelecektir, coþkulu med zamaný?

Þükret ki bu haline, kavuþmak hayli yakýn,

Kýsacýk ayrýlýktan, þikâyet etme sakýn.

Oysaki benim için, imkânsýz hayali bile,

Umutsuz bir sevdayý, yaþarým bile bile.