Öğretmenim Bir Baba'ydı..
Aklımdan çıkmaz hala o yıllar,
Kar da..tipi de...
Köy den, köye yorulmadan.....
Yüreğimiz de çocuksu coşkuyla aştığımız her gün o tepeler,,
Bir adım gelir di bir saatlik yollar..
Bir de teneke sobamız yandımı kışın ....
Su çeken ayakkabımız dan ıslanan çoraplarımız,
Dona çevirmiş paçalarımız da.. kurudumu.... .
Keyfimize diyecek olmazdı ders başında.....
Nasıl unuturum seni öğretmenim ...
Nasılll.....
Bazen kızarmış ellerime bakarak acırdın,,
Acırdın biliyorum bakışlarından..
Sende bir babaydın....
Avuçlarının içinde ısıtırdın soğuktan kalem tutamayan parmaklarımı ..
Ah!..o sıcak babacan hallerin hala gitmez gözümün önünden...
Yaşlarım sessizce akardı ...zaten baba ya hasret gözlerimden ...
Sanki baba sendin ...
Şefkatin çok güçlüydü yüceydi dağlar kadar,hatta , çocuksu sevgimin gücünden..
Bir bana değil elbette.. tüm öğrencilerini ayırmazdın bir birinden...
Senden öğrendim...
Sen öğrettin baş öğretmenimi..
Bugün ki sahip olduğumuz değerlerin kıymetini bilmeyi,
Cumhuriyetimizi ne zorlukla kurduğumuzu
Her yirmiüç nisan ve cumhuriyet bayramın da ..
Köyümüzdeki kurtuluş savaşı gazilerini getirterek.....
O günleri yaşayan kişiler den canlı duymamızı sağlardın..
Gaziler anlatırken öyle kapılırdık ki o heycana ..
Kendimizi orada sanardık gözlerimiz pür dikkat olur dinlerdik ....
Saatlerce ..
Derinden acı bir his çökerdi yüreğimize..
Daha bir farklı basardık bu toprağa... saygıların en derinini duyarak....
Vatanımızı koruyup kollama andı içerdik içimizden sessizce..
Dinledikçe kahramanca savaşıp şehit düşen yiğitleri anarak...
Okul bahçesindeki bayrağımızı her gün istilal marşıyla göklere çekişimiz de..
Kırmızısı damlayan kan olurdu sanki gözümüz de..
Ay yıldızı özgürlüğümüzü gülümsedi yüzümüze..
Andımızı daha bir coşkuyla okurduk çocuk yüreğimizle...
Senin öğrettiğin o değerler mıh gibi yüreğimde hala
Hiç bir kimse bükemez kolumu.. olsam da hainler dehlizin..de...
Asla unutmayacağım
Unutmayacağım öğretmenim....
“Bana sen okumalısın” derdin canım öğretmenim
Tenefüsler de elim de kitapla görünce sevinerek ..
Hatta son yılım da aileme mektup yazmıştın Almaya ya....
Mutlaka okutun diye.....
Yıllar sonra evlendiğim şehir de karşılaşınca seninle
Dudaklarım titredi öğretmenim derken
Sanki babam dan öte birini görmüştüm kucaklarken.
Yüzüne bir den hüzün çöktü,
Küçük bir anne vardı karşısın da ...
Elimden tutan, iki küçük çocuğuma bakarken
Ben seni okudun biliyordum dedin .. ..
Emsallarinin çoğu okurken...
Söz dinlermi yaşlarım... okutulmadım öğretmenim derken ,
Okutmadılar....
Kazandığım halde göndermedi babam ...
Öğretmen okuluna...
Bu sefer öğretmenimin gözleri dolmuştu veda edip ayrılırken ...
Hala unutamadım seni .. ufak kız çocuğu yüreğim den sıyrılırken ....
Unutmadım seni öğretmenim.....
Unutamadım bir türlü....
ALİYE UYANIK /GEBZE
...
TÜM ÖĞRETMENLERİN ,ÖĞRETMENLER GÜNÜ KUTLU OLSUN SAYGILAR....
(
Öğretmenim Bir Baba'ydı.. başlıklı yazı
BOZOK KIZI tarafından
11/24/2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
