Güzel bakan gönül göz güzel olanı görür
Güzel olanı gören göz gönülden de sever
İmanı gören gönül gözler tefekkür eder
Güzel bakmayan bilmem ömründe neyi görür
Görmez bu güzelliği görmeden işte ölür
Nur Kura'nla sünnetle hakkın eserini gör
Önüne çıkarır tüm yolları der Rahman gör
Bakmazsa görmezse ne yapsın Rahman o körü
Güzel bakmayan bilmem ömründe neyi görür
Görmez bu güzelliği görmeden işte ölür
Bilmem ne görür görmek istemeyen bakar kör
İçindeki hiçlikle nasıl sürer o ömür
Gönlü paslanmış işte sanki yanar da kömür
Güzel bakmayan bilmem ömründe neyi görür
Görmez bu güzelliği görmeden işte ölür
Kul Mehmet'im imanın gözüyle sen bakta gör
İmanla sen Rahmanın nurunu gönlüne ör
Terk etmeden bu ömür ruh ol sen gönlü bonkör
Güzel bakmayan bilmem ömründe neyi görür
Görmez bu güzelliği görmeden işte ölür
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-