Dayanamaz Oldum
Ben!
Bir ağacın taze filizlerinden biriydim.
Kendime, geldiğimde.
Nice yıllar, nice mevsimler geldi geçti
üzerimden.
Rüzgârlara, direndim.
Dayanılması güç, fırtınalar esti onlara bile
aldırmadım direndim.
Kışlara direndim.
Sonra!
Don oldu, onlara direndim.
Kuraklıklar oldu çoğu kez, onlara bile
direndim yıllarca.
Yine de kurumadım, her ilkbaharda dal,
dal yeşerdim durdum.
Yeşerdikçe’ de, güzelleştim.
Ve nihayet gün geldi.
Artık dayanamaz oldum.
Direnemez oldum, kışa dona
kuraklıuklara.
Dayanamaz oldum, açlığa yokluğa.
Dayanamaz oldum ben, üzerimde mıh gibi çökmüş
olan ağırlıklara.
Sonunda!
Önce yanımdan arkadaşlarımlarım ayrıldı.
Ve beni yalnız bıraktı.
Sonra ellerim, kollarım yalnız bıraktı.
Yaprak, yaprak, dal, dal mevsimler
geçtikçe yalnızlaştım.
Daha sonra, sıra bana gelmiş baktım.
Kurudukça, kurudum.
Gelip geçen mevsimlerin, yılların yorgunu
oldum.
Yağmurlar yağdı
Arkasından nice güneşler açtı, artık fayda
etmez oldu bana
Her mevsim benim için çekilmez bir kış
oldu.
Ne dal verebildim ne budak.
Beni benden alıp götürecek bir fırtınayı
bekler oldum.
Bana en son çare sanırım bu olacak.
16 Aralık 2015-12-16
Ahmet Yüksel Şanlı er
(
Dayanamaz Oldum başlıklı yazı
Ahmet Yüksel tarafından
16.12.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
