Gözlerden dökülen inci tanelerinin
değerini bilemedi adam.
Paramparça ettiği yüreği,
yamalarla sarıp sarmalamaya kalktı.
Üstelik yamalarda kirliydi elinden.
Ellerini tövbe suyuna batırmayı
akıl edememişti.
Eteğinde ki pislikle gelmişti
temizlemeye çalıştığı yere.
Kadın, yıkıldığı yerden doğrulup
adam sandığı körkütük zebaniye baktı.
-Sen dedi.
İçimi acıttığın yetmedimi,
gözlerime bulaştırdığın sancı bitmedimi.
Hala utanmazlığın zırhına bürünüp
hangi ganimetime saldıracaksın.
Bırak incilerim sende kalsın.
Sende kalsın ki;
birgün yüreğine saplanacak ucu zehirli okun acısı,
gözlerini hırpalarda incilerin dökülürse,
beni hatırlarsın.
Adam bir adım geri sendeledi.
Parçaladığı yüreğin önünde diz çökerek
affet dedi.
Başını yukarıya kaldırıp kadının gözlerine bakmak istedi.
Ama kadın incilerini yollara döke döke
çoktan ufukta kaybolmuştu....
(
İnci Tanesi başlıklı yazı
şelale tarafından
30.12.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
