Online Üye
Online Ziyaretçi
bakınca gözleri gözlerime
içim de ormanlar yandı,
öyle mahsun sevmişim ki onu
belli ki o da beni o an anladı
başını omzuma yasladı
ama bir an da
önce başını aldı
sonra saçını
şimdi omzum boş
yüreğim yaralı
dünyam zından
kaç kez gözlerimde cehennem yaşadım
saçının tellerine doymadan
sen bilemezsin
bilemezsin sen
içim de akan fırtınayı
kanayan göz yaşımı
pansumanı olmayan aşk sızımı bilemezler
hangi göz
senin göz kadar mahsun bakablirdi ki
hangi nefes ismimi senin ki kadar güzel okuyabilirdi ki
hangi göz yüreğimin evreninde senin ki kadar devrim yapabilirdi ki
tüm kürelerim değişti
paralelim
meridyenim değişti
senin saçlarında güzelim
nefesim çoğrafyam ateşim değişti
hala yanıyorum...
irfan kökten