Itır ıtır kokarken saçların

Yarınları örüyorum ölü topraklar üstüne

Itır ıtır esen saçlarının kokusu

Toprağa damlarken

Solan çiçekler yeşeriyor toprakların üstünde

 Isıtır beni saçlarının ıtır kokusu

Gizli gizli ellerime dolanırken

Sabah güneşi sevdanla üzerime doğarken

Senli nasibi beklerim yeryüzünde

Sil baştan başlıyorum senli düşlere

Öptüm ruhunu koydum cebime

 

Masum gülüşün ısıtırken yüreğimi

Gülümsüyorum ben sana senin gibi

Ay doğar gecelerime avucumda sen

Yüreğimde hep sen sen sen benimlesin

Sensizlik çığlıklarımı hapis ettim gecelere

Zamansız ölümlere açıkken kapılarımız

Bir gün sen koşacaksın zamansız ölümlere

Bir gün ben koşacağım seni aşk ile sarmaya

Şimdi yoksam yanında

Sen gittin ise zamansız ölümlerle

Yok, olmam seninle değilim demek değil

Seninle olmak için hızlı adımlarla koşarken

Zamansız ölümlere sana sonsuz kavuşmaya

Gelmek için sana yoldayım seninleyim

Ellerim buz gibi uzatayım tut ve bak

Sensizlikten üşüdüm bak avuçlarımdasın

Itır ıtır saçlarının kokusu hala var

 

Yalnızlığımız bir çocuğun ağlayışı gibi masum

Aydınlıkla beraber sen girerdin odama

Saklanmış tüm sensizliğim kaybolurdu

Çekilirdi mevzilerine sensizlik

Yönsüz’lük ekseninde boğulurdu

Yalnız olduğumu sandığımda

Yanılırmışım hep sen vardın ya yanımda

Seninle atan yüreğimde seninle eskimeyen

Kulağım çınlardı beni her andığında

Her terennümlerinde seni dinlerdim sendeki beni

 

Yıkıcı zamanları inşa ederdik seninle

Sessizce bizi bizden alan sessizliği yakalardık sessizce

Bizden aldıklarını alırdık

Çıplak kalırdı üşürdü sessizlik

Yalnızlığımızın hatırası kalırdı üstünde

Onu almazdık onunla bırakırdık bizi anlasın diye

Her zaman bize arsız arsız gülmesin sarmasın bizi

Leyla ile mecnunu katardık düşlerimize

Onlarla beraber ağlardık dertlerine

Hasretlerine

Bazen Leylayı Mecnuna

Bazen Mecnunu Leyla ya katar

Çöllerde buluştururduk

Hiç kavuşamayanları biz buluştururduk

Baş başa kaldıklarında

Hayranlıkla onların aşklarını dinlerdik yüreklerinde

Kefenle sarılı maziyi kefeninden kurtarır aşkla sarardık

El ele koşardı Mecnun Leyla'ya Kerem  Aslı'ya çöllerde

Anlardık hakikat aşkın yüreğinde imiş

Binlerce yıl geçse de Leyla Mecnuna aşkı ile hala yanıyor

Hala Leylasını arıyor

Ve çok şükür ki bizim düşlerimizde sadece buluşuyorlar

Vahalarda yaylalarda bizimle koşuyorlar

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

( Sen Girerdin Odama başlıklı yazı kul mehmet tarafından 21.01.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.