Itır ıtır
kokarken saçların
Yarınları örüyorum
ölü topraklar üstüne
Itır ıtır
esen saçlarının kokusu
Toprağa damlarken
Solan çiçekler
yeşeriyor toprakların üstünde
Isıtır beni saçlarının ıtır kokusu
Gizli gizli
ellerime dolanırken
Sabah güneşi
sevdanla üzerime doğarken
Senli nasibi
beklerim yeryüzünde
Sil baştan
başlıyorum senli düşlere
Öptüm ruhunu
koydum cebime
Masum gülüşün ısıtırken yüreğimi
Gülümsüyorum
ben sana senin gibi
Ay doğar
gecelerime avucumda sen
Yüreğimde hep
sen sen sen benimlesin
Sensizlik çığlıklarımı
hapis ettim gecelere
Zamansız ölümlere
açıkken kapılarımız
Bir gün sen koşacaksın
zamansız ölümlere
Bir gün ben koşacağım
seni aşk ile sarmaya
Şimdi yoksam
yanında
Sen gittin
ise zamansız ölümlerle
Yok, olmam
seninle değilim demek değil
Seninle olmak
için hızlı adımlarla koşarken
Zamansız ölümlere
sana sonsuz kavuşmaya
Gelmek için
sana yoldayım seninleyim
Ellerim buz
gibi uzatayım tut ve bak
Sensizlikten
üşüdüm bak avuçlarımdasın
Itır ıtır
saçlarının kokusu hala var
Yalnızlığımız
bir çocuğun ağlayışı gibi masum
Aydınlıkla beraber
sen girerdin odama
Saklanmış tüm
sensizliğim kaybolurdu
Çekilirdi mevzilerine
sensizlik
Yönsüz’lük ekseninde
boğulurdu
Yalnız olduğumu
sandığımda
Yanılırmışım
hep sen vardın ya yanımda
Seninle atan
yüreğimde seninle eskimeyen
Kulağım çınlardı
beni her andığında
Her terennümlerinde
seni dinlerdim sendeki beni
Yıkıcı zamanları
inşa ederdik seninle
Sessizce bizi
bizden alan sessizliği yakalardık sessizce
Bizden aldıklarını
alırdık
Çıplak kalırdı
üşürdü sessizlik
Yalnızlığımızın
hatırası kalırdı üstünde
Onu almazdık
onunla bırakırdık bizi anlasın diye
Her zaman
bize arsız arsız gülmesin sarmasın bizi
Leyla ile
mecnunu katardık düşlerimize
Onlarla beraber
ağlardık dertlerine
Hasretlerine
Bazen Leylayı
Mecnuna
Bazen Mecnunu
Leyla ya katar
Çöllerde buluştururduk
Hiç kavuşamayanları
biz buluştururduk
Baş başa
kaldıklarında
Hayranlıkla onların
aşklarını dinlerdik yüreklerinde
Kefenle sarılı
maziyi kefeninden kurtarır aşkla sarardık
El ele
koşardı Mecnun Leyla'ya Kerem Aslı'ya çöllerde
Anlardık hakikat
aşkın yüreğinde imiş
Binlerce yıl
geçse de Leyla Mecnuna aşkı ile hala yanıyor
Hala Leylasını
arıyor
Ve çok şükür
ki bizim düşlerimizde sadece buluşuyorlar
Vahalarda yaylalarda
bizimle koşuyorlar
Mehmet
Aluç-Kul Mehmet-