Sabır...
İçinde geçiyor
Umut vaktini bekliyor
Çile ve cefa halimi eğitiyor
Aklım olsa bile cehalet önümü kesiyor
Garip bir yorgunluğun omuzlarında ömür tüketiyorum
En büyük korkum anlamadan ve anlaşılmaktan göçmektir diyorum
Her lahzada kendimle yüzleşemiyorum, gafletin derinliğinde umut besliyorum
Mustafa Cilasun