Veda Lokması
Veda Lokması
Hüzünlü bir veda vaktiydi,
Kıyamet alametiydi sanki.
Hafif hafif esen rüzgar
Fırtınaya devretmişti yerini.
Uzaklaşan her adımında
Zelzele kopuyordu kalbimde.
Şiddetli yağmur yağıyordu
Bardaktan boşalırcasına.
Ahireti kucaklıyordu
Sanki bitkin bedenim.
Hüzün dökülüyordu
Kırılan tarafımdan.
Kanatlanmıştı kuşlar,
Gittiğin yöne doğru
Kaçışıyordu etrafımdan.
Kuduruyordu güneş
Ve durmuştu sanki zaman.
Bir tutam ayrılık ekilip
Lokma lokma tutuşmuştu elime.
Tıka basa hüsran
Düğümlenmişti boğazıma.
Acılara banıyordum yüreğimi.
Gidişin tesirli zehir gibi
Göstermeye başlamıştı etkisini.
Çekiliyordu adeta ruhum,
Tir tir titriyordum
Korkulu cehennem tadında.
Ayrılık,
Son nefesimi vermek gibi
Azrail’e muhtaç kılıyordu benliğimi.
Acıdan gözlerim kızarıyordu,
Yutkunuyordum kelimeleri.
Gölgen uzaklaşırken
Çaresizliğe doyuyordum.
Alt üst olmuş hayatıma
Yokluğunu kusuyordum.
Akşam saatleriydi,
Kokun gidene kadar bekledim
Veda ettiğin bankta.
Umut içiyordum kana kana
Ve tükenmiştim.
Çaresizce kıvranıyordum,
Gökyüzü ağlıyordu,
Kuşlar çırpınıyordu benim yerime.
Kalmıştım sanki
Koskoca bir denizin ortasında.
Velhasıl,
Kaybetmiştim
Heyecanla başlayan
Aşk kumarında.
Şimdi!
Kocaman bir kütle var
Acılarla doyurduğun kalbimde.
Yağmurun izi
Dolaşıyor kirpiklerimde.
Hasretlik seli birikiyor
Ansızın yanağımda.
Ne yazık ki,
Bıraktığın veda lokmasının tadı
Ömür boyu hep kalıcı damağımda.
Murat Gökçe Karsî
10.03.2016
(
Veda Lokması başlıklı yazı
Karsî tarafından
3/11/2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
