Online Üye
Online Ziyaretçi
Sinenin uğultularında
Titrek ellerim
Zamanı solurdu
Yudumladıkça aşkı
Geçmişe acıyarak
Uluorta vaveylalar demlerken
Odanın sessizliğine
Ört kapılarını şimdi acıların denizine…
İsminin her harfine
Secde ederdi düşünceler
Rüzgâr izini bırakırdı nefesine
Diyorum ki sevgili
Umut kocaman bir dağ
Söyle şimdi
Hangi ayazda üşür gözlerin
Hani hohlasaydın dudaklarımdan mevsimleri
Bahara aldandıkça
Kaybolurduk kokusunda bütün acıların
Sen en çok gül kokardın
Ben taze yosun
Anlasan sanki gözlerin
Ummanı süsler
Açıklaması zor ayrılıkları
Her zamanki gibi bildiğin
Gidenler sessiz örter kapıları
Kalanlar sessizce bakar ardından
Yani herkes kendi hikâyesini yazar aslında
Şimdi gözlerimde eskir anılar
Bir bakmışsın yok olup gitmiş
Bir salanın ardında
Aldırma…
Âdem Efiloğlu