YÜREĞİM ÜŞÜYOR
Dünyamı aydınlatan gözlerini bekliyorum
Deliler gibi özledim seni
Gurbetin karanlık günlerini
Gülüşlerin güneş gibi aydınlatıyordu
Hayat seninle sen varken güzeldi
Beni bıraktığın yerde hala bekliyorum
Yüreğim üşüyor
Geceler çığlığımı duymuyor
Esir oluyorum hasretinle
Seni senden uzaktan yaşamak ne zormuş
Hasretin vurdu yüreğimi
Sensizlik sanki işkence
Ellerin ellerimde koptuğunda yaşadım hasretini
Az kaldı bir tanem az
Nasılki zaman akmaya mecbursa
Güneş doğmaya mahkûmsa
Bir gün bu hasrette bitecek
Ah bir gelsen diyorum
İçimde binlerce ah geliyor
Bir sen gelmiyorsun
Sen hasretim
Sen kaderimsin
Yaşayamadığım günlerimsin
Sabrediyorum sensizliğe
Sensiz geçen günlerime
Hayal ediyorum bir gün mutlak bitecek
O zaman güleceğiz
Hasretle geçen günlerimize
Malatyalı şair
Cahit aluç