1 Mehmetn Düşü Çanakkale 9. Bölüm

SİNEKLER

Yeşil ölüm sinekleri

Osmanlı'yı

yiyip bitiren

yeşil şeytanlardan

daha çok

daha fırsatçı

onlar kadar iğrenç mahluklar.

Şehitlerin koluna girmiş

melek kanatlarına inat.

Ölünün, ölümün peşinden

cahil cühelanın uğultusu gibi

uçan şeytani kanatlar.

Her yerde ölüm.

Her siperde

kurtlanmış,kemirilen

kollar bacaklar.

Kaynayan yakut suratlar.

Kurumuş kanla,

beslenip, susamış mahlukatlar.

Sizden önce, mataraya ulaşan,

tülbentsiz su içirtmeyen,

kutsal olan her şeyden olduğu gibi

zemzemden fırsat çıkaran

yeşil şeytanlardan,

daha şeytanlar.

Millet olma yolunda

nasıl ümmetin ihanetinin

soğuk gerçeği ile karşılaştıysak.

Yakut renkli ölüm sineklerinden

kurtulduğumuzda

zemherinin soğuğu ile karşılaştık.

ÇANAKKALEDE  ZEMHERİ

Mevsim, artık kara kış.

Daraldıkça daralıyor,

feleğin çemberi.

Yazın, alevden kuşaktı,

şimdi soğuk tokat.

Bıçak gibi, kesiyor ayaz.

Susuzluktan çektik, bu yaz,

ederiz, geri gelsin diye niyaz.

Ellerimiz, tetiğe  yapışır.

Bez sardık araya.

Saklarım, çavuştan,

bakmasın yaraya.

Sağ kolumda, delik

fitil koydum araya.

Ucu, dondu topak oldu.

sallanır çeker,

bir oraya, bir buraya.

Çeker de acıtır.

Hani, soğuk iyi gelirdi, yaraya?

Ne çok şeyi, yalan bilirmişiz,

teker teker, çıkar ortaya.

Eller mor, dudaklar mosmor.

Daha, şimdi den benzedik,

şu, iki siper araya,

vurulmuş yatanlara.

Soğukta olmak, sefillik.

Ateş yakmak, gafillik.,

Şu üstüme gelen

Medeniyet dedikleri, cahillik .

Ne çok şeyi, yalan bilirmişiz

teker,  teker çıkar ortaya.

Gene şükür rabbime

ayaz çekiyor.

İki  taraf da tünel kazar

her taraf lağım.

Siperler tepeleri sarar

hep bir bitişik

hepsi birbirine ilişik.

İkmal dolaşır araya

Ey! güzel Allah'ım.

Rahmetini sakın bizden

diyecek günümüz varmış.

Yağmur yağınca

vıcık vıcık, çamur.

Üsttekiler selde derede

Yamacın dibindekiler

gölde cenderede.

Rahmet sel olur,

siperleri doldurup taşırır.

Yüzme bilmeyen,

mertebesine ulaşır.

Çamurlu ıslak soğuk

adama yapışır bırakmaz.

Donduran soğuktan,

kardan, tipiden betermiş.

ne çok şeyi yalan bilirmişiz

teker teker,  çıkar ortaya.

Nefesimi saklar,

kısa kısa, alırım.

Kısa salarım, dumanımı.

Yerim belli olmasın,

pusu bozulmasın.

Parmaklar, uyuşmuş tetikte,

hoh diyemem.

Soğuk, işlemiş zihnime,

sıcağı düşleyemem.

Elif'im gelir aklıma.

Hemen,

fikrimi atarım bohçama.

Bu soğuk,

düşte bile işler, insana.

Kıyamam, bahar goncama.

ELİFİM

Ana ben geldim sevdalık yaşa.

Gülümü de koklamadan aman .

Sefer çıktı namus borcu savaşa.

Anlımı dayadım çeşme taşına.

Sevda iki yürek çatal olmuş.

Konuşurum bir başıma.

Elifimi beklerim,

vakitsizce

bekler,bekler de dururum.

Kınalı da Elifimin saçına da

aman

Bir kez olsun elim değmedi .

Aman da yarim elif aman.

Şimdi yok yanıma

bir tutam yolup ta

tütün keseme koymuş yanıma.

Öper,öper de koklarım.

Aman da yarim

ben bu işe şaşarım.

Düşman kaçar.

Ben ona koşar dururum.

Hep gözümdesin elifim

yandan atar da vururum.

Biz yiğidi gözünden seçeriz.

5 vururda 1 düşer

aman ezer geçeriz.

Herkesin bir elifi var

saklar tabakasında.

Kaçarda gizli yakar.

Mahremidir

kimse yari görmesin.

Tütünümü paylaşırım

aman kardeşlik sönmesin.

Sarar da öyle getirim,

kimse yari görmesin.

Ben elifin

vurulmuşum endamına.

Ah bilirim de bekler

yanağı pencerenin camına.

Ben o yarin kurban olayım kucağına.

Vurulup ta kalmazsam buralara.

Aman

her yere bayrak diktim.

Bir tanede evin damına.

Hey aman,aman

yarim aman aman elifim aman.......

 

İtilaf Kuvvetlerinin Gelibolu’yu Tahliye Etmeleri (8 Aralık 1915 – 9 Ocak 1916)

 

En güçlü ve modern silahlarla donanmış

İngiliz ve Fransız ordusu yenilmez

karşısında hiçbir ordunun duramaz zannedilmekte,

İşte böyle bir ordunun,

Balkanlarda öldü zannedilen bir ordu karşısında

büyük bir mağlubiyete uğraması,

şan ve şerefinin ayaklar altına alması demekti.

MEHMET

Dünyanın bir türlü baş edemediği emperyalizme

SENDEN OLMAZ KİMSEYE KADER.

DUR ARTIK BURAYA KADAR

DİYE HAYKIRMANIN ONURUNU YAŞAMIŞ,

BİZLERE ŞANINI ,MAZLUMLARA UMUDU

MİRAS BIRAKMIŞTIR.

Çanakkale Zaferi, Mazlumun umudu olacak.

Sömürgelere bağımsızlık yolunda ışık olacak.

Sömürge milletler, bağımsız olabileceklerini fark edecektir.

Zafer kazanılmasaydı,

bu gün Türk Devleti muhtemel olarak var olamazdı.

Çanakkale savunması;

İstanbul’un savunulması demekti.

Sonuç olarak,

İstanbul tekrar fetih edilmişti.

BU FETİHTE

Fatihin yanındaki ümmet değil

Halk oradaydı Millet oradaydı.

Mehmet orada Ahmet oradaydı.

Mete , oradaydı.

Cengiz, cengaver oradaydı.

Davut orada Musa oradaydı.

Yusuf orada Yosef oradaydı.

Cengo ,Çeto orada Çeko çavuş oradaydı.

Ali orada Haydar oradaydı.

Hüseyin orada Hüsmen aga oradaydı.

Cino,Sifteri, Berva hep bir Bandara oradaydı.

Deli çavuş orada Veli çavuş oradaydı.

Abrek , Alhan orada Dağıstan oradaydı.

Hepsi Mehmetçik olmuş,

tekmil-i ANADOLU oradaydı.

Hepsi gelmiş, Vatan borcum ödeyeyim,

namus hakkım, can vereyim.

Her kim ki er olan

o gün hepsi toplanmış oradaydı.

ECDADINA DA MİLLİYETİNE DE SAHİP OL!

Ufuktan ötesini görmezsin.

Şamar yemeden dönmezsin.

Söylenmeyeni duymasın.

Gösterilmeyeni görmezsin.

Öğrenmediğini bilmezsin.

Anlatılmazsan bilinmezsin.

Sen fanisin ,zekisin ama.

Bugün ölçemediğin yok

Yarın ölçemeyeceğin

Var olanın var olmak için,

senin aklına ihtiyacı yok.

İhtiyaç onun kudretine .

Akıl sana sen anla diye.

Senin görmek için göze ,

senin duymak için kulağa,...

senin mutlaka bir araca,

eylemek için amaca

ihtiyacın var.

 

 

O yücedir

Araca amaca ihtiyacı yoktur.

Ne derse güzel söyler.

Neylerse güzel eyler.

O Bilendir, Haberdardır.

O unutmayandır.

Hucurat'ta buyurur ki

En değerliniz en erdemli olanınızdır.

Ve buyurur ki

Bizler bir erkekle bir dişiden geldik.

Irklara ve boylara ayrıldık.

İşte akıl burada gerek ki.

Tanışalım, haberimiz olsun .

Bir kabile yoldan çıkarsa hepsi çıkmasın.

En değerli en erdemli olanımız ortaya çıksın.

Sen fanisin.

Duymadın ,görmedin,işitmedin diye ,

yaşananlar yaşanmadı sanma.

Dedenin sırtındaki hançeri gülerek anma.

Ecdadına da milliyetine de sahip ol.

Herkes yoldan çıksa da sen yolunda kal.

Ya ümmetçiliğe inan ya  Hucurat 'a .

Allah alîmdir, habîrdir

ÖNCE VATAN

Amacım, ne olacak ben bileyim.

Ne yapacağımı, bir ben söyleyeyim.

Ben,ben olayım ki,

Bu fani dünyada, var olayım.

Boyun eğeyim de hiç mi olayım?

Var olayım ki, özümü bulayım.

Ben, kendimi kendim, yapayım.

Önce uyup, sonra isyan mı edeyim?

Kendim olayım ki, hesap vereyim.

Hakka doğru  yüzmek varken,

şeytanın gemisine mi bineyim?

Rüzgara, hep buyun mu eğeyim?

Sahip çıkayım, hür aklım varken,

rüzgarla, rüzgara karşı gideyim.

Neden, zorbadan korkup sineyim?

Neden ben, ben olmaktan geçeyim?

Ben olmak varken, esir mı olayım?

Ya hep, ya hiç diyeyim.

Ya ben, ben olarak var olayım,

ya da ben, ben olarak öleyim.

Öleyim ki;

Ahrette de, bu dünyada da,

yaşayacak yerim olsun.

Öyleyse,

ben, ben olmak için,

ÖNCE VATAN! DİYEYİM.

Özgür EKER

"Nasıl ki seni sen yapan şeyler seni oluşturur.

Seni sen yapan şeylere sahip olanlarda Milleti oluşturur."

Seversen korursun,korursan yaşatırsın,yaşatırsan yüceltirsin.

SOY

Beş on kuşak öncesindekinden

sana kimden ne kaldı.

Kime çektin

nasıl ayırt edip bileceksin.

Beş on kuşak sonrasına senden

ya saç yada göz rengi vereceksin.

Hep birlikte bir gen havuzuyuz.

Karıştıkça var olan karıştıkça büyüyen

Hep birlikte bir Kültür havuzuyuz

tarihle dolmuş gittikçe derileşen

Başka millete karışsan,

Nasıl ki senden sonra Türkçe konuşan olmaz....

beş on kuşak sonra kaybolup gideceksin.

seni sen yapan ne varsa yitip gidecek.

Hep birlikte varız yalan mı diyeceksin.

Amca oğlu dayı oğlu teyze oğlu kuzenlerin

sana senden sonra gelenden daha yakın.

Senden sonra gelene neyi farklı vereceksin.

Sokaktaki hangi çocuk,

senden sonrakinin evveli

nerden bileceksin.

Sanma seninkiler senin,

Hep birlikte varız bilesin.

Sokaktaki oynayan çocuklar,

Tek bir kuşak farkı yüzünden

senden sonra gelenlere senden daha yakın.

Her çocuk hepimizin bunu bilesin.

Bu havuzda karışan damlasın.

Millet olmadan var olamazsın.

Var olmadan kendin bulamazsın.

Var olmak sağ kalmak değildir.

Esarette soysuzlaşmaktır bilesin.

Seni sen yapan şeyleri korur

Onları miras eylersen

O zaman soyun devam eder bilesin.

Efendimiz başlattı cehalete karşı cihadı.

Aksini söyleyende şeytanın suratı diyesin.

İmanı tam, fikri, vicdanı hür,

ATA'nın izinden koşan

cehaletle savaşan

Vatan,Millet deyince coşan

evlat yetiştirmek cihattır bilesin.

VURULUP  ÖLMEK

Dünya fani.

Doğmak, ölmek demek.

Önemli mi,

seni, ölüm nerede bekler?

Aklı olana, önemli olan:

Ölümden sonra ne bekler?

Düştük cehennemi savaşa.

Hem temaşa hem kargaşa.

Dilerim bu can hakka ulaşa.

Hak benden iman bekler.

İman benden emek bekler.

Temiz cesur yürek bekler.

Ölüm önümde beni bekler.

Ölüm geride dün ve

dünden evvel.

Ölüm yanımda az evvel.

Ben ölümün elinde,

ölüm benim elimde mavzer.

Ölüm her yerde kol gezer.

Ölüm korkutucu soğuk.

Düşünmedim daha evvel.

Sulhtayken her kim ki ölür.

Sanki değilmiş gibi mukadder,

şaşırdım üzüldüm daha evvel.

Savaşta ölüm en tabi olay.

Sanma alışması kolay.

Ölümü yaşandıkça, gördükçe.

Törpülene,  törpülene...

Feleğin kalburunda elendikçe.

Yaşadıklarını kabullendikçe,

ölmekte, öldürmekte kolay.

Korku beyhude...

Nerde olursan ol.

Nereye kaçarsan kaç.

O seni arar, gelip bulur.

Sen tedbir eyle

olacak varsa olur.

Sağa sola kaçmak ,

ne fayda faniye.

O sana zamanın

düz hattından gelir.

Sanma geriden gelir.

Şu an arkanda duvar,

o senin önünden gelir.

İster oyalan ister dur.

Eninde sonunda gelir.

Bil ki sınırlı vadeden,

sınırlı kazanç gelir.

Peki

insan bu cehennemden

ne umar, ne bekler.

Ölümü mü, ölüyü mü

kıskandık

ecele mi susadık acaba...

Ne umduk medeniyetten.

Deliyi deliliği mi kıskandık?

Her şeyi deliliğe vurup ,

hesap gününden mi

kaçarız acaba.

Bu tutarsız fikirler için mi

şu bitmez kanlı çaba?

Ya hep ya hiçtir amaç.

İnsanoğlu ister  adalet olsun.

Hayat adaletsiz olacaksa,

yok olsun hiç olsun.

Bari adalet

benden sonrakine yar olsun.

İçinde adaletin var olacağı,

hak yolunda yürüyebileceği,

bir yere sahip olsun.

Vatan sahibi olsun.

benimde ruhum,

ebediyete yürüsün,

adım yürüsün,

şanım yürüsün.

Kim olduğumu

bütün dünya bilsin.

Gözü olan anlasın

neye vurulup öldüğümü.

Vurulmuşum

Vatan denen güzele.

Aşk kadim varır ezele.

Düğün var cumhuriyete

Onsuz girmem kefene.

Gerek yok ki gazele

bir destan yazdım

adı Çanakkale.

Benim adım Mehmet

soylu olduğum yer

Çanakkale.

Soylu bilir kendini

bak şu akılsız gafile.

Arsız gibi geldin,

hırsız gibi gittin

bire utanmaz kefere.

Güneş batmayan ülkeye

padişah olmuşsun nafile.

Gemiler kaçar kafile,kafile

Moskof'un rüyası nafile .

Kör müyüm ki inanayım

kara gece dönmez sehere.

Ben uydum Kemal'e

sen kaldın cahile.

Vurulmuşum

Vatan denen güzele.

Aşk kadim varır ezele.

Düğün var cumhuriyete.

Onsuz girmem kefene.

Bil ki o benim elimde,

geçilmez Çanakkale.

( Mehmetn Düşü Çanakkale 9. Bölüm başlıklı yazı DR.ÖZGÜREKER tarafından 16.04.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.