Gözlerimizi açmadan önümüze bakýyoruz

Dere tepe yuvalanýp yaralarýmýzý sarmýyoruz

Adým atmadan yürümeden adýmlarýmýzý sayýyoruz

Ne seven insanlarýn nede saran insanlarýz hiçbir þey bilmiyoruz

Sýrýtarak güldüðümüzü sanýyoruz

Yalan dolanla takla atarak kendimizi kandýrýyoruz

Doðru yol diye yanlýþ yolda uçurumlarda parçalanýyoruz

Ne seven insanlarýn nede saran insanlarýz hiçbir þey bilmiyoruz

Samimiyetle gülen olsa iþte bu delidir diyoruz

Hakka giden yolda hakka yürümüyoruz

Dünya bizim olacak diye onu kucaklýyoruz

Ne seven insanlarýn nede saran insanlarýz hiçbir þey bilmiyoruz

Yürümeyiz dünya üzerinde hakka, yürüyerek oh çok þükür demeyiz

Helal kazanç var iken dikkat etmez ne gelirse yeriz

Nefis þeytan dünya malý ile bu ömrü bitirir gideriz

Ne seven insanlarýn nede saran insanlarýz hiçbir þey bilmiyoruz

Haktan gayrý hiçbir yol güldürtmez

Nefis þeytan dünya ile malý insaný hak yolda yürütmez

Gönlünde hak ile iman olmayan kul hakkýn sözünü söylemez

Ne seven insanlarýn nede saran insanlarýz hiçbir þey bilmiyoruz

Hakkýn sesi gelmez dinle uzak diyarlardan

Aç bak gönlün içini bak âleme gönül baðýndan

Hakký hakkýn sesini iþitirsin kulaðýný dayarsan

Seslenir Yüce Rahman her an her zaman bu dünyadan

Ne seven insanlarýn nede saran insanlarýz hiçbir þey bilmiyoruz

Bu bedeni yeþerecek bir toprak yap

Ýçine biraz tevhitten birkaç tohum at

Kalacaðýn evden baþka yapma bina kat

Ýhtiyacý olana ver ahirette cennette yat

Ýþte o zaman seven insan olur her þeyi biliriz gönülleri sararýz yoksa

Ne seven insanlarýn nede saran insanlarýz hiçbir þey bilmiyoruz

Kul Mehmet’im imtihan dünyasýnda imtihan çok zordur

Bazen elinde soðuk demir diye aldýðýn yakan kordur

Zaten biz kullar insana deðil Yüce Allah’a kuldur

Bundan gayrýsý olan nefis þeytaný bulur kudurur

Kuduraný da halliyle cehennem ateþi durdurur

Ne seven insanlarýn nede saran insanlarýz hiçbir þey bilmiyoruz

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-