Online Üye
Online Ziyaretçi
Ey
gönlüm neden gülmezsin güldürmezsin
Seni
güldüren değil mi Rahman bunu da mı bilmezsin
Kendin
güler insanları neden güldürmezsin
Bu
dünyada sevmek sevilmek değil midir karar
Bundan
gayrısı ne sana nede bize sanma yarar
Sinelerdeki
güzellikleri neden ezer geçip gidersin
Dünyanın
içine dalmışsın neden önün görmez yakarsın
Böyle
gidersen çamura çirkefe batarsın
Sanma
her güldüğünde âleme hayran bakarsın
Neden
her önüne gelene durmadan çatarsın
Sar
sana yâri gönlü ile o tel tel zülfünü
Az
sevgi merhamet ile sen görsen önünü
Az
engin ol enginlikle gönüllerde elbet kalırsın
Yoksa
nefis şeytan dünya ile battıkça batarsın
Dünyanın
içine dalmışsın neden önün görmez yakarsın
Son
nefes gelmeden bir gün çatlarsın
Görmez
misin içine nefreti alarak yaşarsın
Kaçılmayacak
o günde söyle nereye kaçarsın
İçin
boş söyle Rahman yüzüne nasıl bakarsın
Âlemlere
Rahmet yanına nasıl yaklaşırsın
Az
sevgi merhamet ile sen görsen önünü
Az
engin ol enginlikle gönüllerde elbet kalırsın
Dünyanın
içine dalmışsın neden önün görmez yakarsın
Merhametli
olmak için an bu an
Bir
Salih amel yapmak için bak geçiyor zaman
Günde
beş vakit nur namazla geçsin her an
Deste
deste gönlünde gül yetiştir merhametle
Yaşa
ve yaşat ömrünü çevreni az bir gülümsemeyle
Yoksa
inan bulunmaz dertlerimize derman
Dünyanın
içine dalmışsın neden önün görmez yakarsın
Diller
konuşmak okşamak içindir neden yıkar gibi konuşursun
Sözler
gönül yapmak içindir neden Cenk’e gider gibi durursun
Söyle
sen yine ne akıl almaz planlar peşinde ne dümenler çevirirsin
Merhametli
ol diline vursun sözüne vursun merhamet ne gevelersin
Gör
bakalım dünyada cennet kapısı var mı yok mu o zaman görürsün
Dünyanın
içine dalmışsın neden önün görmez yakarsın
Dikkat
et ayağın altındaki zemin elbet kayacak
İşte
o zaman söyle senin yüzüne kim bakacak
O
nefis şeytan dünya malı canını yakacak
Bu
dünya geniştir sanma cezanı veren bulunmayacak
Hak
yolunda gitmezsin hak yolcusu sanma yanında olacak
O
yalnızlıkla mezarda kalırken içine canını yaktıklarının cezası dolacak
Dünyanın
içine dalmışsın neden önün görmez yakarsın
Görmez
misin hak yolda gidenler gönülleri başına taç eylemiş
Hikmet
Rahmet deryasına nura doğru yürümüş gülmüş
Bu
dünya ahiretin tarlasıdır bunu hemen bilmiş
Sen
ey gönlüm hüznü zanla başın çamura pisliğe bürünmüş
Baksana
nefis şeytan sana gülerken ömrün sonuna gelinmiş
Tüm
nefis şeytan afetini bilmedin cefaya koştun koşturdun
Sanma
bundan sonra bahar aylarını arar da bulursun
Dünyanın içine dalmışsın neden önün
görmez yakarsın
Kul
Mehmet’im ey gönlüm yerlerde neden sürünürsün
Sanma
sen insanların gözüne hoş görünürsün
Nefret
saflarını düzüp sanma kavuşmaya yürürsün
Sapladığın
oklar gelir sineni paramparça eder deler
Şeytan
dünya sana sanma elini uzatır onlar perişan eder
İşte
o son an geldiğinde eyvah ben ne yaptım diye söylenirsin
Eyvah
işte o zaman yardım edeni bulamazsın göremezsin
Dünyanın
içine dalmışsın neden önün görmez yakarsın
Mehmet
Aluç-Kul Mehmet