Online Üye
Online Ziyaretçi
KALMADI
Hep hicrandı hiç gülmedi gözlerim
Tene ateş düştü sabrım kalmadı
Hiç kimseye fayda etmez sözlerim
Sabretmeye artık gücüm kalmadı
Her zaman mevlama açtım elimi
Lal ettin,de kilitledin dilimi
Bilmem kime anlatayım derdimi
Beni dinleyecek dostum kalmadı
Bir çare haldeyim kaldım arada
Erdirmedi mevlam beni murada
Bir yorgun misali perişan halde
Anlayan tanıyan kimsem kalmadı
Yüreğim yangında sanki çöllerde
Gezerim ben beş paralık yerlerde
Gelir diye yorgun gözler yollarda
Yoldan geçen bir kuş bile kalmadı
Malatyalı şair Cahit aluç