Yalnız İnsanlar Fotoğrafhanesi
Kaldırımlar yankılanan seslerle sallanan bir kalbi mefkure Kaldırımlar üstünde düzgünce duran esrarengiz şekiller sonsuzlukta sallanan birer tezkire Kaldırımlar civarında oynanan ıslık oyunları gökyüzüne kurban edilen bir teslimiyet Kaldırımların üstündeki kediler acımasızlığa karşı duran bakışlarıyla açtılar önümü , İnsan yürürken sendeliyor sendeleyenler taşıyorlardı benliklerinde asabi ölümü Yanık sesli simitçi bir türkü tutturmuştu akıp gidip zamanın aşinalığına karşı Sabahın aydınlığında geriniyor mahmurluğuyla yakutlarını yeni yeni açıyordu güzide çarşı Çarşıdaki zaman diyalektiğinin içinde ilerlerken rastladım sonunda yalnız insanlar fotoğrafhanesine Girdim içeri ışıkdan azade hafif bir oda çeşitli fotoğraf argümanları arasında duran benim sinem Çok parlak arasında dolaştırılan fotoğraf makinelerin makinelerin deklanşörlerinde sevimli perspektifler Bazen siluetler çok pespaye bazen çağa ayak uydurup kendini yakalayan hoş suretli hodgam elitler Arada değişen suretler gösterilen ruh buhranları sanki apansız bir şuç işleyen bir giyotin mahkumu gibi bekleyişler Aynadaki bekleyişler bizimle mütemadiyen konuşmakta geçen zamanın beyhudeliği konuşulmakta Yalnız insanlar fotoğrafhanesinde sıkalganlığın timsalleri görülüyordu ayan beyan kartonların arasında Güneş tam tepesine gelmişti Dünyanın sıcaklık ışıklar rüzgarlarla beraber eziyetli yüzlere hafifçe vurdu Bazıları fotoğraf çekimine başlamıştı muratları oldu bazıları içinde anlar bir saniyenin paradigmasında durdu Aynadaki bekleyişlerin arasında yeni belirtiler ortaya çıkıyordu Ortodoks bakışların sıcak denizlerinde savrulan Zaman mefhumu içinde parçalanan umutlar yeniden peyda olmuştu karanlıklardan aydınlığa ram olan son dönemeçte Perspektifler güzelleşmiş boş kartonlar bile sevinç içinde sarsılmaya başlamışlardı durdukları yerlerde ettikleri temaşalardan Başlamıştı gündüzün son muzırlıkları solgun ışıklarının derinliklere ilerleyen dezenfektan ışıklarından Yalnız insanlar fotoğrafhanesi yalnızlığını bile unutulmuştu bir zarf gibi atılan insancıl bakışlardan Sonuna yaklaşılmıştı fotoğraf çekimlerinin kalpleri en kalabalık olan insanlar bile yalnızlığı deklanşörün doğrultusunda Gülüşmeler başladı istif bozularak çekilen ceremeli fotoğrafların son pozunda tün anlara yapışarak Sonsuzluklar başladı son anların can yakıcı sürüklenilen yerlerden bile sürüklenen bakışlarına sakince bakarak Yalnız insanlar fotoğrafhanesi benim yalnızlığımın bile yalnızlığını unuturak kendinden geçti kısa bir süre......
(
Yalnız İnsanlar Fotoğrafhanesi başlıklı yazı
ercaga tarafından
9.05.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.