Tek ben sürgünüm anne, hangi güne telaşım?
Yaprağım hüzne dalmış hep rüzgar üfleniyor.
Düne kırgınım anne mazimle tüm savaşım
Sanki açıkta kalmış, sol yanım küfleniyor.
Hani yorganım anne, nerede atkım benim?
Savruldukca bitmedi toprağa katkım benim.
Hava öyle soğuk ki tutuldu nutkum benim
Ne mutluluk geliyor ne elem defleniyor.
Câna dargınım anne, ruhum o kadar cansız
Dar ağacı kurulmuş şu meydana apansız.
Söyle nasıl yaşanır; umutsuz, heyecansız
Bilmediğim her ölüm bana hedefleniyor.
Yine durgunum anne, yine sessiz vaveylam
Ufkuma gün doğmuyor görülmez oldu aylam.
Arasam bulur muyum kayıp mı huzur yaylam?
Hecem yangın içinde, gecem şerefleniyor.
Bitmez vurgunum anne dinmez gözümde yaşım
Bu amansız sürgüne köle olmuş dik başım.
Düne kırgınım anne mazimle tüm savaşım
Ben yoruldum dedikçe ömrüm telefleniyor.
Sanki açıkta kalmış, sol yanım küfleniyor!
ELİF KESKİN KARABULUT. ../ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
Şimdilik öylesine .../11.05.2016.....00:23
.......
Anne sana demiştim bende bir haller var bak
Ömür takviminden bu kopan kaçıncı yaprak
Kollarını yapmıştın hani bana salıncak
Böyle sitem ettikçe kalbim sedefleniyor...
......
Oktay Zerrin hocama teşekkürlerle.