Hiç beklemediğim boş bir anımda
Ansızın kapıma geldi yokluğun
Sanki bekliyormuş hazır yanımda
Birden bire zili çaldı yokluğun
Girebilir miyim sormadı bile
Laf söyletmedi bu bende ki dile
Yaptı görmediğim garip bir hile
Yürek can evine daldı yokluğun
Can evimden vurdu beni bilerek
Karşıma geçip de pis pis gülerek
Hadi anlaşalım diye gelerek
Aklımı başımdan aldı yokluğun
Şeytan gibi kurnaz kuvvetli fendi
Çok sürmedi beni çabukçak yendi
Şimdi ben köle o ise efendi
Dertten derde beni saldı yokluğun
Herşeyi koymuştum tam sırasına
Gittim kalabalık kul arasına
Hele bak yazımın şu karasına
Geldi yine beni buldu yokluğun
Anladım sensizlik çok ağır yara
Bulmak İçin bu derde bir çare
Gittim bu diyardan başka diyara
Merhaba diyerek güldü yokluğun
Git desem kovsam da başımdan gitmez
Öldürmeye kalksam gücüm de yetmez
Paylaştırsam cümle kullara bitmez
Bana büyük miras kaldı yokluğun
