Sevgilim
Kendimden
vazgeçtiğimde
geç olacak her şey
Aç
kulağını dinle beni
Kelimeleri
yutkunup yutkunup
Yine
de diyeceğim söylemek istemediğim
şeyleri
Ölümsüz
kelimeler hatırına
Anıların
içinde
Kalma
diye
Sevgilim
Bütün
heyecanımı tanıyor kelimeler
Varsıl
hezeyanlara
Çalakalem
koşarken
Ardımızdan
ağlamakta
sığırcık kuşları
Dizleri
yara bere şiirlerimizin
Bazı
öksüz
Bazı
yetim
Sevgilim
Seni
aradığım senelerin hesabını sorma
Ve
seni bulduğumda o çocuksu mutluluğumu
Bana
çok görme
Ürkek
yüreğimin
dağlarında
Tutkularla
karılmış
bir adamdır
Sana
sunduğum
Yaşayamadıklarımı bana çok görme
Sevgilim
Fransız
kalmasın hiç bir sözcüğün
Bakışların
Yakarışların
Boğazımıza ilmek ilmek
dokunan
Nefesimiz
olsun
Varsın
hiç kimse bizi anlamasın
Sevgilim
Ölgünleşmiş
mısraların içinden
Saraylar
kuruyorum
Yüreğinin
yettiği
yerlere
Kapıları
kalın kilitler altında sevdamızın
Ve
bütün nehirler akmakta içlerimizde
Kan
revan uyanırken şehirler
Sevgilim
Aklımı
uyandırma bu bitimsiz rüyadan
Bilelim
ki
Sonunda
mutluluk şarkıları kadar
Tadı
damaklarımızda bal dokunuşların
Bir
vedadan uzak
Bir
sevdaya yakın
Ne
mümkün ayrılıkla kalmak.
Sevgilim
İçimde
yeni filizlenirken adın
Eskitme
dallarını
Koparma
yapraklarını
Sevgilim
Görüyor
musun
Bak
Aşk-ı İstanbul
Bizim
için ağlıyor
Adem
Efiloğlu