Ne zor imiş arkadaş, ayrılığın acısı
Yüreğime işliyor, nakış gibi sancısı
Çaresi bulunmazmış, böyle derde düşene
Yüzünü
güldürmezmiş, kaderine küsene
Anılara daldıkça, çıkılmıyor derinden
Maziye gömülmüyor, oynadıkça yerinden
Tattırıyor yüreğe bin beterle cefayı
Görmez olur
gözlerim, sürülecek sefayı
Katrandan daha kara, kahrolası şu bahtım
Çaresizlik içinde, kitlenir gönül tahtım
Yağmurlarım yağdıkça, hışkırır akan selim
İliğimi üşütür, poyrazla esen yelim
Alnımdaki yazının, izleri silinmiyor
Canından değerliyken, kıymetin bilinmiyor
Giydim ateşten gömlek, tüm vücudumu yakar
Elinden bir şey gelmez, hep uzağımdan bakar
Zaman ilaç olmuyor, sinemdeki yaraya
Gündüzler bulanırken, zifir gibi karaya
Ne önemi var artık, hayatımda sen yoksan
Zaten yarım kalmışım, bir t
arafım hep noksan
Sitemli sözlerime, takılıp kalma sakın
Ayrılığın acısı, bana
ölümden yakın
Nesrin ÖNEM
16 08 2016