Yıllardır bekledim o acımasız, o insafsız yari,
Ömrümü serdim yollarına, belki döner diye geri,
Ellerimi açtım göğe de, ama düşünmedi bile beni,
Dönecek diye kendimi yırtıp, beklemekten yoruldum.
Her gün ağlamaktan kalem, kağıt hatta anılar inledi,
Gönlüm yalnızlıktan her an kanayıp, bana isyan etti,
Acımadan göğsüme vurdum ama kader bir yüzüme gülmedi,
Yine sevecek diye bedenimi parçalayıp, sevmekten yoruldum.
Bu aşk yüzünden bir gündüzüm yağmursuz geçmedi,
Öyle bir dert ki benimki, bir gecem olsun güneş görmedi,
Dilimden onun adı, kulağımdan onun sesi, hiç dinmedi,
Geçmişim kötü diye geleceğe karşı mahcup olmaktan yoruldum...
BeniTan
(
İmkansız Sevgiye Ağlamaktan Yoruldum başlıklı yazı
BeniTan tarafından
30.08.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
