ANLADIM Kİ AŞK

 

              Bir yağmur damlası sandım ateşi,         

              Yüreğe düşünce anladım ki aşk…

              Kaç dağın ardından doğan güneşi,

              Kavrulup pişince anladım ki aşk!

 

              Yandıkça eridi gözümün feri,

              Gemileri yaktım dönüş yok geri,

              Dilek vadisinde dağların teri,
              Kükreyip coşunca anladım ki aşk!

 

              Kapıyı kapattım bacadan daldı,    

              O ünlü acıyı ruhuma saldı,
              Damla damla yakan sızısı kaldı,
              Gözümden taşınca anladım ki aşk!

 

              Sılada söz edip dile düşürdü,

              Bir kırık kanatla yele düşürdü,

              Mecnun ben miyim ki çöle düşürdü,

              Sahralar aşınca anladım ki aşk!

 

             Ardına düştüğüm masum bir bakış,

             Ebedi âleme özgü bir nakış,

             Damladan deryaya doğruymuş akış,

             Hay! Deyip koşunca anladım ki aşk!

 

             Kıldan ince köprülerden geçerken,

             Acısını yudum yudum içerken,

             Ferhat’ın bir başka haliyim derken,

             Halime şaşınca anladım ki aşk!

 

             Günbeyli’yle melül mahzun yürüdüm,

             Dumanımla kâinatı bürüdüm,

             Hem ruhumu, hem bedeni sürüdüm,

             Toprağı eşince anladım ki aşk!

 

             Mahmut TOPBAŞLI                    

 

( Anladım Ki Aşk başlıklı yazı GÜNBEYLİ tarafından 22.09.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.