Unutur Muyum Hiç
Ben Seni
Unutma sakın sen
beni
Unutamam da ben
seni
Gülüşün kalbimde
hala saklı
Unutur muyum hiç
ben seni
Gülüşün hala bana
bir umut
Nasıl dersin beni
sen unut
Sen yeter ki
kalbinde beni uyut
Unutur muyum hiç
ben seni
Unutmayı hatıralar
unutturmaz
Sabahları güneşim
sensiz doğmaz
Unutulmaz sevenler
unutmaz
Unutur muyum hiç
ben seni
Körebe oynuyoruz
sanki seninle
Ararım bulamam
seni gizlenişinle
Kokusu da kalmamış
artık gülüşünün de
Unutur muyum hiç
ben seni
Gel sarıl bana sen
yeniden
Kıskanma beni sen
ellerin gülünden
Ben seni severim
yar gönülden
Unutur muyum hiç
ben seni
Ne geçmiş ne
gelecek gülümser
Saklandığın yerden
çık gel yeter
Bu hasretliğinde beni
eder heder
Unutur muyum hiç
ben seni
Gecemle gündüzüm
bir
Sevenler elbet
sevilir
Ayrılığa bu gönlüm
yenilir
Dön gel artık ömür
bitiyor
Ecel unutturmadan
dön gel
Unutur muyum hiç
ben seni
Ötme çekik kaşlı
bülbülüm
Bu benim kaderim
ölümüm
Var açan bir gül
bul olsun gülün
Ziyan etme sesin
dirilmeyiz bugün
Zamansız geçmişimi
yaşarım sen git
Unutur muyum hiç
ben seni
Bıraktım kendimi
hicranın azgın sularına
Beklemek ıstırap
bir zulüm geçmez anlarıma
Boşansın ıstırabım
damarlarımda gezinsin özgürce
Korkusuz yaşamak
en güzeli olmalıydı olmadı
Sende ol isterdim
yanımda kollarımda
Unutur muyum hiç
ben seni zaman dursa da
Ömrüm son defa
görmeye ulaşmasa da
Ellerim ellerine
bir daha dokunmasa da
Bırakıyorum
gönlümü o ağacımızın altına
Gücüm yetmiyor
seni bulmaya desem de
Seni alıp gönlümü
bırakıp gideceğim bunu bil
Unutur muyum hiç ben
seni ecel ulaşsa da
Özlemim olur eros vurur kalbinde
Mezarımda izlerim seni gittiğimde
Bana kavuşamazsan da dünya âlemin de
Eros bilir yerimi alır getiri seni
arzuladığında
Gözlerinde yaşlar akıtma gülümse vardığında
Unutur muyum hiç
ben seni zaman dursa da
Eros kim diye sorarsan
sen bana eğer
Amcaoğludur sevgi
dairesinde çalışan aşkla güler
Gönüldeki düşük
aşkları ölçer yükseltir gider
Amcaoğlu hatırlatır
sevgimi sanma aşkım biter
Saplar aşk gülünü
kalbine sanma sakın hançer
Unutur muyum hiç
ben seni zaman dursa da
Mehmet Aluç-Kul
Mehmet