1 Kader İzin Verseydi
Sevgi ambarında tane olsaydın
Toprağıma alıp beslerdim seni.
Özümden sözümden mekan alsaydın
En güzel cümleyle seslerdim seni.

Sular büyütürdüm dal dal olurdun
Tertemiz havamı yel yel solurdun
Çıktığın hedefe tez yol bulurdun
Bileği bükülmez kaslardım seni.

Ellerin koynunda hüzne dalmazdın
Biri bitmeden bin kahır almazdın
Yılın her gününde yalnız kalmazdın
Terk edilmez biçim dostlardım seni.

Hali arzı tatlı dille konuşur
Bilmediğin varsa tezden danışır
Dikenli bağına gülle yanaşır
Hoş görü içinde hoşlardım seni.

Barış ortamından korku kaçardı
Baykuş ine girer bülbül uçardı
Bakanın gözünde güller açardı
Tepeden tırnağa süslerdim seni.

Aynı bölgelerde zaman erseydi
Bu göz seni kırk yıl önce görseydi
Birfâni der kader izin verseydi
Sineme ömrümce yaslardım seni.

BİRFÂNİ -- Aralık -- 2006.
( Kader İzin Verseydi başlıklı yazı BİRFÂNİ tarafından 16.10.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.