YAZGI


Kader örmüş ağını, dikenli teller gibi
Bedenine batarken, yüreğini söktürür
Yuvarlanır durursun, görünmüyorken dibi
Derdine dert katarken, gözünden yaş döktürür


Alın yazgısı deyip, razı olduk bir kere
Vadesi dolmadıkça, kahrolmuş sun boş yere
Sancısı ağır gelip, dönüşse soğuk tere
Beterine çatarken, diz üstüne çöktürür


Daha kaç defa sınar, veremedikçe karar
Üç beş gün mutlu etse, sevinsen neye yarar
Mükafatı bellidir, kalbe ettikçe zarar
Huzur ile atarken, neden boyun büktürür ?


Kabustur gecelere, sabahı bilinmezken
Düzelmez bin yıl geçse, bu yazgı silinmezken
Ne başı var ne sonu, çentikle  dilinmezken
Uykusuzca yatarken, içerini bürktürür


Güldürmezken yüzünü, bunca çektikçe çile
Bağlanır tüm sözleri, sükut vurdukça dile
Zamanı geldiğinde, sonunu bile bile
Okkasıyla tartarken, yaşamaktan ürktürür



Nesrin Önem
02  11  2016




( Yazgı başlıklı yazı sahrayeli tarafından 2.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.